Tot op de dag van vandaag weten we nog steeds niet het definitieve verhaal over de creatie van Disney's klassieker uit 1994, The Lion King. Er zijn velen die denken dat veel van de details ontleend zijn aan een Japanse anime-serie uit de jaren 60 genaamd Kimba The White Lion. Toen we hier pas in 2019 naar vroegen, ontweek Disney de vraag. Voor hen is er maar één definitieve geschiedenis van deze film… En het is ook behoorlijk fascinerend…
Vóór de release van Jon Favreau's live-action-adaptatie van Disney's The Lion King, bracht Forbes een fascinerende mondelinge geschiedenis uit of de creatie en productie van ieders favoriete kinderfilm. Natuurlijk neuriën veel millennials (evenals hun ouders) nog steeds "Be Prepared" of herscheppen beroemde scènes uit de film.
Dit is hoe de wortel van al deze nostalgische details is ontstaan…
Het heette eerst "King Of The Jungle" en kwam uit de geest van Jeffrey Katzenberg
Volgens haar interview met Forbes beweerde scenarioschrijver Linda Woolverton dat het voormalige hoofd van Disney's animatieafdeling (en de toekomstige oprichter van DreamWorks) de man is die verantwoordelijk is voor The Lion King… Tenminste, de eerste conceptie.
"Ik was in een film genaamd Homeward Bound en toen haalde Jeffrey Katzenberg me uit [die film], waar ik boos over was, en zette me op dit ding genaamd 'King of the Jungle'," vertelde Linda Woolverton Forbes. "Jeffrey wilde echt een coming-of-age [verhaal] van een leeuwenwelp in Afrika doen. Dat is een beetje waar we naar teruggingen en dus vroeg ik hem wat hem tot het idee aantrok, omdat hij heel erg betrokken was bij het project. Hij vertelde een heel interessant persoonlijk verhaal over het verraad [door] een vaderlijke figuur in zijn leven. Dat zette me aan tot dit specifieke verhaal, namelijk dat Scar Simba verraadt; Simba's vertrouwen in Scar, en je weet hoe het verhaal verder gaat."
Vóór Linda was er een script geschreven op basis van Jeffrey's ideeën, maar niemand in de studio vond het leuk. Dus Jeffrey wist dat hij Linda en andere talenten moest inhuren om dingen te veranderen.
Co-regisseur Rob Minkoff (die samen met Roger Allers was ingehuurd om de film tot leven te brengen) zei dat de oorspronkelijke benadering van de film erg natuurlijk was. Maar toen Rob werd aangenomen, zorgde hij ervoor dat hij zijn verlangen om de film veel spiritueler te maken maakte.
"Ik voelde heel sterk dat er een spirituele dimensie nodig was om de mythische kwaliteiten van de verhalen te verdiepen", vertelde mederegisseur Rob Minkoff aan Forbes. "Roger [Allers] had hetzelfde gevoel en dus hebben we heel effectief samengewerkt. We hebben allerlei referenties en verschillende filosofieën ingebracht."
Een reis naar Afrika creëerde een belangrijke band
Een deel van deze visie moest worden weerspiegeld in het visuele ontwerp van het verhaal, dus Christopher Sanders (de productieontwerper) werd vrij vroeg op de reis aangenomen.
"Het project was al heel lang in ontwikkeling. Ik werkte aan Beauty and the Beast toen ik voor het eerst tekeningen zag [voor Lion King]", zei Christopher Sanders. "Op dat moment heette het King of the Jungle. Ik denk dat toen ik me er echt mee bezighield en begon, ik werd gevraagd om een van de artdirectors te worden. Ik had nog nooit eerder kunst geregisseerd en… ik ging op dat moment met de bemanning naar Afrika. Het was de meest geweldige reis die ik ooit in mijn leven heb gehad."
Door deze reis naar Afrika konden de visionairs niet alleen inspiratie opdoen voor het landschap en de verhalen, maar er ontstond ook een band tussen hen.
"Het was een van die dingen waar later, terwijl we aan de film werkten, er een moment zou zijn waarop Roger opkeek en zei: 'We zouden dit ding moeten maken als…' en dan iemand anders zou zeggen: 'Die dag bij de rivier' en hij zou zeggen: 'Ja!' Jullie begrepen gewoon waar iedereen het over had, " legde Christopher uit.
De voor de hand liggende Shakespeariaanse connectie
Iedereen die "Hamlet" heeft gelezen, kan de overeenkomsten zien tussen het iconische toneelstuk van William Shakespeare en The Lion King. En dit is heel erg expres gedaan.
"Destijds was het belangrijkste om te doen de reis van de held, de "Hero With a Thousand Faces", "zei scenarioschrijver Linda Woolverton. Linda vond het oude boek echter overweldigend en de verhaalstructuur die erin werd gevonden niet geschikt voor wat The Lion King werd. In plaats daarvan vond ze meer invloed van William Shakespeare.
Met de hulp van producer Don Hahn, co-regisseur Roger Allers en Rob Minkoff, evenals Brenda Chapman, Kirk Wise en Gary Trousdale, werd het hele verhaal herwerkt om te passen bij de nieuwe Shakespeariaanse invloed.
Vanwege deze structurele verandering werden belangrijke decorstukken geïntroduceerd, zoals de Stampede-scène en Simba's ballingschap, de geest van Mufasa, en zelfs Simba's terugkeer naar Pride Rock.
Dit alles werd voorgelegd aan de hoofden van de studio, waaronder Michael Eisner, Roy Disney Jr. en Jeffrey Katzenberg.
"Toen we klaar waren met de pitch, vroeg Eisner of we Shakespeare, met name "King Lear", als model konden gebruiken om het materiaal te aarden, "zei Rob Minkoff. "Maar het was Maureen Donnelly, producent van De kleine zeemeermin, die suggereerde dat "Hamlet" passender was, en dat sprak iedereen aan. Je kon een verzamelde zucht van herkenning horen toen de menigte mompelde: 'De oom vermoordt de koning… natuurlijk!' 'Het is Hamlet met leeuwen!' Michael verklaarde en dat was dat."
