Als er een personagearchetype is dat interessanter is dan de hoofdpersoon van een verhaal, dan is het wel de antiheld. Animes zijn gevuld met deze figuren van Madara in Naruto, Gary Oak in Pokemon, Ken in Digimon: Digital Monsters, enzovoort; maar er is er een die al bestaat sinds het begin van anime, en hij heeft terecht zijn plek als favoriet bij de fans verdiend: Vegeta.
Origins: The Prince of All Saiyans
Vegeta's Saiyan-trots is zijn belangrijkste kenmerk en als zodanig zijn grootste ondergang. Vegeta kent alleen Goku's verleden als een lage Saiyan-afstammeling en kijkt hem zelfverzekerd aan, ervan uitgaande dat hun gevecht zal resulteren in een gemakkelijke overwinning. De realiteitscheck treft Vegeta verwoestend wanneer Goku niet alleen zijn gelijke in gevechten blijkt te zijn, maar zijn leven spaart terwijl Krillin op het punt staat hem van de hand te doen met het zwaard van Yajirobe. Vernederd als nooit tevoren, legt Vegeta zijn persoonlijke eed af om koste wat kost zijn revanche tegen Goku te krijgen.
Rivaal
Vegeta's Saiyan-trots gaat hand in hand met zijn rivaliteit tegen Goku. De dorst om hem te overtreffen motiveert Vegeta's elke beweging, van reizen naar Namek, het verzamelen van de drakenballen, het verlangen naar onsterfelijkheid, tot het trainen door de ruimte om een Super Saiyan te worden. Saiyan realiseert zich uiteindelijk dat Goku hem altijd een stap voor zal zijn, hoe hard hij zichzelf ook naar het volgende niveau duwt.
Voer de antiheldenformule in: Vegeta kan misschien een onverzadigbaar verlangen verkondigen om Goku aan zijn voeten te zien vallen, maar hij redt niettemin zijn leven en de andere Z-jagers bij talloze gelegenheden. Hoewel Vegeta aanvankelijk beweerde dat zijn redenen om deze helden te helpen eigenbelang waren (het verzamelen van de Namekiaanse drakenballen, het beveiligen van een team van bondgenoten tegen Frieza), voegt Vegeta zich later bij de Z-Fighters voor onverklaarbare maar vermoedelijk eerbiedwaardige redenen, met name de effecten van een gezin stichten.
Familie
Vegeta's algemene karakter neemt een dramatische wending wanneer hij een gezin sticht met niemand minder dan Bulma. Dit is een complete schok voor fans wanneer het paar hun verbintenis aankondigt tijdens de Androids' Arc, maar als we het allemaal hebben verteerd, is het behoorlijk te doorgronden; ze zijn tenslotte zo'n beetje twee erwten in een peul: koppig, trots en intelligent, deze twee zijn een kracht waarmee rekening moet worden gehouden wanneer Vegeta's brute kracht wordt gecombineerd met Bulma's enorme, technologische kennis.
Hersenen terzijde, Bulma biedt veel meer aan deze mens-Saiyan-relatie dan harnassen, ruimteschepen en het geheim om de Androids te deactiveren: ze geeft Vegeta zijn eerste smaak van liefde en als resultaat de kans om het vaderschap te ervaren. Dit was een cruciaal keerpunt voor Vegeta; de verweesde, ooit harteloze prins van Saiyans heeft nu een eigen gezin.
Tijdens de Cell Arc komt Vegeta dichter bij het oudere, futuristische zelf van zijn toenmalige zoontje 'Trunks'. Vegeta zal misschien nooit "Ik hou van je, Trunks" zeggen, maar hij demonstreert het zeker bij verschillende gelegenheden, met name wanneer Cell weer op het slagveld verschijnt en Trunks in een oogwenk snel vernietigt. Vegeta ziet zijn zoon voor zijn ogen vergaan en ontketent zijn woede tegen Cell, wetende dat de kans dat hij wint klein is. Vegeta voert deze beweging op een nobelere manier uit wanneer hij zichzelf vernietigt om Majin Buu te stoppen, en ziet dit als de enige manier om zijn familie te redden, en indirect zelfs Goku.
Vegeta laat het misschien niet altijd merken, maar zijn kijk op de strijd en het leven verandert op het moment dat hij een gezin sticht, allemaal ten gunste van een keer van anderen houden.
Saiyan Trots en nederlaag
Na de Cell Games vestigen Gohan en de overgebleven Z Warriors zich en doen ze het rustiger aan met trainen in tijden van vrede… maar Vegeta niet. Zelfs met een gezin om zijn tijd in beslag te nemen, zet Vegeta zijn trainingsregime onder druk en neemt Trunks op in zijn sessies (zijn favoriete vorm van vader-zoonbinding).
Maar er is één element in Vegeta dat in deze periode op de achtergrond raakt: Saiyan Pride. Door de hele serie heen is Vegeta's grootste interne strijd zijn verlangen om Goku te overtreffen, waardoor hij zijn Saiyan Pride voedt als de sterkste Saiyan die er bestaat.
Hoewel Vegeta toegeeft aan Babidi's hersenspelletjes om zich te ontdoen van zijn vermeende zwakte in het hebben van een geweten, blijkt dit al snel zinloos: Vegeta's trots kan zijn familieliefde en zelfs de noties van vriendschap die hij jegens Goku ontwikkelt niet langer maskeren. Op een ontroerend moment - en de bepalende karakterboog voor deze antiheld. Vegeta geeft toe dat Goku zijn vechtsuperieur is en laat de laatste Majin Buu afmaken.
Daar heb je het: Vegeta is de meest emotionele, impulsieve en evoluerende antiheld van het anime-genre. Hij is niet perfect, en daarom houden we van hem.
