Logan Lerman draait al langer in films dan je denkt. Voordat hij een tieneridool was in films als Perks of Being a Wallflower en Percy Jackson, sierde Lermans schattige achtjarige gezicht onze schermen in The Patriot als een van Mel Gibsons zonen. Dat is nu twintig jaar geleden, maar Lerman heeft nog steeds dat jongensachtige gezicht. Maar het is dat jeugdige jongensachtige gezicht waardoor hij balanceert op de lijn tussen tieneridoolrollen en serieuzere volwassenrollen, ondanks dat hij 28 is.
Lerman is een van die weinige kindacteurs die zijn faam door de jaren heen heeft behouden, zelfs als hij soms niet zeker wist wanneer zijn volgende rol zou zijn. Na The Patriot speelde Lerman als een jongere versie van Ashton Kutcher's personage in The Butterfly Effect, speelde daarna Bobby McCallister in Jack & Bobby in 2004 en vervolgens in het tienerdrama Hoot in 2006. Maar pas in 2010 kreeg hij zijn doorbraakrol als Percy Jackson in Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief.
Toen Percy Jackson langskwam, werd Lerman een tieneridool genoemd en daarna kreeg hij de rol van Charlie in Perks of Being a Wallflower, een andere cultklassieker voor tieners die zijn naam op de lijst van opkomende jonge acteurs. Het spelen van een tienerjongen die worstelt met een psychische aandoening in de coming of age-film leverde hem lovende kritieken op.
"Het is nog steeds moeilijk voor mij om te verwerken dat ik deel uitmaak van films die veel voor iemand anders betekenen", vertelde Lerman aan Bustle. "Het is vreemd, want ik ben net begonnen, op een rare manier." Maar na zijn succes met Perks begon hij kleinere rollen op zich te nemen in grotere films, zoals Noah en later Fury, naast Brad Pitt. Lerman heeft net zoveel successen geboekt in indiefilms als in meer reguliere films, maar hij heeft altijd moeite gehad met het vinden van de juiste delen.
"Er is die druk," vervolgde Lerman, "om dingen te creëren en deel uit te maken van dingen die mensen willen zien, zodat de financiers je nog steeds in projecten willen stoppen… Er zijn veel artiesten die me inspireren op verschillende manieren. Maar uiteindelijk probeer ik niet het carrièrepad van iemand anders te evenaren, dat kan ik niet. Ik moet mezelf zijn."
"Ik heb veel fouten gemaakt", zei hij tegen GQ. "Ik heb veel dingen gedaan waardoor ik me niet goed voelde. Ik heb veel gecompromitteerd toen ik een kind was. Ik heb veel geleerd. Ik ontdekte dat ik me laat leiden door wat me aan het eind van de dag het beste doet voelen, dus ik ben nu kieskeurig. Ik ben kieskeuriger … Soms word je uit de koers gehaald. De Hollywood-cultuur is echt grof en oppervlakkig. Ik merkte dat ik werd geproduceerd en gemanipuleerd door de Hollywood-machine, maar dan zou ik merken dat ik terug naar wie ik ben, en die vorm van representatie leuk vinden en ervan leren."
Lerman had een kloof van drie jaar in succesvolle films tussen Fury en The Vanishing of Sydney Hall uit 2017, tegenover Elle Fanning, die bijna zou kunnen fungeren als een oudere, meer volwassen versie van Perks of Being a Wallflower. Sydney, een schrijver net als Charlie, worstelt met psychische problemen die voortkwamen uit gebeurtenissen in zijn tienerjaren, maar het is interessant om te zien hoe Lerman, opnieuw met dat jongensachtige gezicht, nog steeds in staat is om een tiener en een volwassene tegelijk te spelen in de film. Lermans breuk met acteren kwam tot stand vanwege zijn worsteling om rollen te vinden die hij dacht te kunnen vertolken en door het feit dat hij zijn 'waarde' moest behouden.
"Als ik geen projecten aanneem die bredere releases en meer geld hebben, dan vermindert mijn waarde om een onafhankelijke film te helpen maken en kan ik geen films meer maken", vertelde hij aan GQ. "Niemand zal jaren later een film met mij willen financieren als ik geen films heb die mensen zien. Ik heb onlangs een paar onafhankelijke films gemaakt die publiek hebben weten te vinden, maar het helpt mijn 'waarde.' Jarenlang heb ik dingen gelezen die ik niet wilde doen."
Nu, na nog een paar indiefilms, speelt Lerman de hoofdrol in Hunters, naast Al Pacino. De nazi-jachtserie uit de jaren 70 op Amazon Prime heeft gemengde recensies en een slechte pers gehad, maar het heeft Lerman op zijn minst weer op de voorgrond gebracht. "Iets als Hunters is een van die speciale kansen die opviel en ervoor zorgde dat ik gewoon weer een minuut acteur wilde zijn."
