Hier is waarom politieshows een grotere verantwoordelijkheid hebben dan alleen entertainment

Inhoudsopgave:

Hier is waarom politieshows een grotere verantwoordelijkheid hebben dan alleen entertainment
Hier is waarom politieshows een grotere verantwoordelijkheid hebben dan alleen entertainment
Anonim

Cop-shows zijn al heel lang nietjes op de Amerikaanse televisie, maar ze zijn er om een groter doel te dienen dan alleen maar entertainment te bieden. Mensen worden om verschillende redenen aangetrokken tot politieshows, zowel gescript als niet. Of het nu voor het verhaal is, want mensen houden echt van echte misdaad en feiten over geschiedenissen, gekke, meest gruwelijke verhalen, of dat kijkers kijken omdat ze om de een of andere reden kijken naar een fictieve agent die een fictieve dader neerha alt, waardoor ze zich veilig voelen, politieshows zijn de tijdgeest van de Amerikaanse populaire cultuur en zijn te zien op elk kanaal, op alle uren van de dag.

In de nasleep van de Black Lives Matter-protesten na de dood van George Floyd, hebben velen de integriteit en noodzaak van politieshows op televisie in twijfel getrokken. Zowel politiedrama's als komedies spelen een rol in de manier waarop de samenleving het politiegezag ziet, en het portretteren van personages in het verkeerde licht kan net zo goed leiden tot het bestendigen van institutioneel racisme en politiegeweld. De verantwoordelijkheid van politieshows is om te entertainen, maar ook om de samenleving zo goed mogelijk te dienen.

Inclusie

Als we terugkijken in de geschiedenis van politieseries, ontstaan er raciale scheidslijnen tussen personages die meestal het klimaat van het land op dat moment weerspiegelen. De heroïsche, gezaghebbende dappere blanke agent neemt een arrogante, vaak minderheidsdader op voor hun misdaad tegen wat altijd een blanke vrouw lijkt te zijn. Hoewel dit niet voor elke show geldt, is het patroon van procedurele misdaadshows eenvoudig te volgen en vrijwel elke keer voorspelbaar. Het lijkt bijna netwerkpropaganda, toekomstige agenten rekruteren op basis van hoe zij denken dat de baan is, wat eigenlijk geen slechte zaak is. Als de politie meer potentiële agenten zou hebben om uit te kiezen, zou het onkruidverdelgingsproces veel groter zijn en zouden meer van die 'goede appel'-politieagenten eindigen als politieagenten. Wanneer departementen mensen uithongeren om politie te worden, sluiten ze vaak een oogje dicht voor mogelijke verplichtingen die voor hen liggen.

Wat politieseries vandaag de dag nastreven, is duidelijker en beter voor zowel de levensduur van de show als de maatschappelijke educatie die kijkers krijgen. NBC's politiekomedie Brooklyn Nine-Nine heeft een behoorlijk diverse cast die niet geforceerd aanvoelt. Met in de hoofdrollen Andy Samberg, Stephanie Beatriz en Terry Crews, bestaat het team van de show uit een gediversifieerde groep agenten die erop uit zijn om een trouwe schare fans te vermaken. Inclusie is de sleutel en een show als CBS' S. W. A. T. wil hetzelfde doen door Shemar Moore af te schilderen als een zwarte S. W. A. T. teamleider in Los Angeles. Een grotere aanwezigheid in een minderheid is essentieel voor de levensduur van een show, maar belangrijker nog, het dient om jonge mensen uit alle lagen van de bevolking te inspireren om mogelijk politie te worden en een broodnodig verschil te maken.

Maatschappelijke problemen

Procedurele misdaadshows zijn in de val gelopen door exact hetzelfde uit te beelden, alleen met een losjes ander verhaal. Ze zijn vermakelijk en stellen de kijker tevreden, want uiteindelijk vindt de dader gerechtigheid en winnen de 'good guys'. Maar politieseries hebben de mogelijkheid om krachtige berichten te sturen zonder dat ze zich te geforceerd voelen. Niemand wil zien hoe hun favoriete politieprogramma verandert in een openbare dienstaankondiging, want sociale media hebben dat gedekt, maar het noemen of zelfs aanraken van gevoelige onderwerpen zorgt in ieder geval voor gesprekken die nodig kunnen zijn.

Een show als CBS' Blue Bloods is een goed voorbeeld van een politieserie die maatschappelijke problemen aanpakt. Blue Bloods volgt een familie van New York City-agenten op elk niveau van de afdeling; de geslagen agent, de rechercheur en de politiecommissaris. Wat Blue Bloods bevat, zijn veel nevenplots gedurende een aflevering en de politiecommissaris, Frank Reagan (Tom Selleck), behandelt meestal de overkoepelende problemen rond de afdeling en de stad, zoals ras, genderdiscriminatie en andere veelvoorkomende onderwerpen van die tijd. Hoewel de show een bron van entertainment biedt, plant het ook de kiem voor gesprekken over noodzakelijke onderwerpen die de Amerikaanse samenleving ernstig beïnvloeden.

Recente annuleringen

Gezien de nieuwe stappen om ervoor te zorgen dat echte verandering wordt bereikt, is het politiedrama uit de echte straten van Amerika nu op het scherm gekomen, waarbij Cops en Live PD zijn geannuleerd. Met oproepen om de politie te bestraffen en landelijke protesten die nu regelmatig voorkomen, zijn deze shows vanuit de lucht opgestart omdat controverses de aard van elke respectieve show omringen.

Dit roept nu de vraag op wat er zal gebeuren met andere politieseries, zoals de vele die onder Dick Wolf zijn gemaakt, in het bijzonder zijn wereldwijd succesvolle Law & Order-franchise. De waarschijnlijke stappen zullen zijn om door te gaan met het aanpakken van veelvoorkomende problemen tot nu toe, terwijl ook de wetshandhaving en het rechtssysteem in een nieuw licht worden getoond, door oplossingen te bieden voor problemen zoals de-escalerende situaties in plaats van onmiddellijk in een vuurgevecht te springen. Het lot van veel politieseries staat op het spel, maar de entertainmentindustrie zit niet stil terwijl Amerika een serieuze make-over ondergaat.

Aanbevolen: