Netflix's film 'Tiger Tail' is een tragische maar mooie verborgen parel

Inhoudsopgave:

Netflix's film 'Tiger Tail' is een tragische maar mooie verborgen parel
Netflix's film 'Tiger Tail' is een tragische maar mooie verborgen parel
Anonim

Voor degenen onder ons die in Noord-Amerika wonen, we leven op een continent waar onze voorouders uit verschillende landen komen. We komen allemaal van allochtone afkomst. We komen uit immigrantenverhalen.

Tiger Tail is een verhaal over het leven van immigranten, hun herinneringen, hun culturele overgang en hun trauma. Het is eerlijk en aangrijpend. Het volgt het verhaal van Pin Jui uit de township Huwei (Tiger Tail), in Taiwan. De voorstelling vertrekt vanuit zijn jeugd en zijn jeugd in Huwei. Hij wordt naar Huwei gestuurd om bij zijn grootouders te gaan wonen als zijn vader sterft omdat zijn familie het zich niet kon veroorloven om hem op te voeden. In zijn jeugd wordt hij verliefd op Yuan, die uit een rijke familie komt en ervan droomt naar Amerika te verhuizen.

Hij kiest een kans om naar Amerika te verhuizen, maar offert zijn onbeantwoorde liefde voor Yuan op. Tiger Tail belicht de realiteit van immigrantendromen versus de realiteit van culturele transitie en opoffering. Het werpt ook het licht op de trauma's die voorkomen in immigrantenverhalen en hoe dit de volgende generaties beïnvloedt.

Wie is Alan Yang?

Dit mag dan het regiedebuut van Alan Yang zijn, maar Yang heeft geschreven, geregisseerd en geproduceerd voor veelgeprezen shows zoals Park And Recreation, Master Of None, The Good Place en Forever. In 2016 ontving hij een Prime Time Emmy Award voor zijn schrijven over Master of None.

Yang studeerde af met een biologiediploma aan Harvard, maar ging na zijn afstuderen comedy schrijven. Hij begon te schrijven voor Last Call With Carson Daily en South Park voordat hij in 2008 een baan kreeg als stafschrijver voor Parks and Recreation.

In een interview met Variety in 2016 sprak Yang over zijn show Master of None en hoe deze thema's als raciale diversiteit en racisme aanpakt. Hij zei dat het belangrijkste doel was om authentiek te zijn voor ervaringen uit het echte leven. Hij zei dat hij zijn levenservaringen wilde delen over het hebben van immigrantenouders en Aziatisch zijn en om te laten zien dat deze mensen verliefd worden, problemen hebben op het werk en in feite volledige dimensionale verhalen hebben.

Yang's doel bij het vertellen van deze authentieke verhalen wordt volledig gerealiseerd in Tiger Tail. Yang staat vooral bekend om zijn komische schrijven en regisseren, maar Tiger Tail heeft zijn veelzijdigheid laten zien in het vertellen van een dramatisch verhaal over echte mensen.

Onbeantwoorde dromen

Films over immigratie en migranten vertellen vaak verhalen over mensen die dromen van succes in een ver land van melk en honing. Films als Brooklyn, The Namesake, America America en zelfs The Godfather hebben de immigrantenervaring vaak geromantiseerd. Deze films hebben uitstekend werk geleverd door de immigrantenervaring weer te geven en het verhaal ervan uit te breiden. Tiger Tail voegt zich bij die lijst en biedt een andere kijk op de Aziatisch-Amerikaanse ervaring.

Tiger Tail romantiseert de immigrantenervaring niet helemaal, maar raakt aan onbeantwoorde dromen. Het laat zien dat de dromen om het in een vreemd land van kansen te maken, niet kunnen worden gerealiseerd. Het kan ook hard, meedogenloos en verdovend zijn. Dit trauma is vaak verbonden met herinneringen aan het verleden en dromen uit het verleden die Tiger Tail prachtig creëert in zijn cinematografie.

Die onbeantwoorde dromen vermengd met traditie en verwachting kunnen ook harde gevolgen hebben voor de kinderen van immigranten. De verwachting die uit dromen voortkomt, kan onbewust op hun kinderen worden gelegd. Deze relatie is te zien in Tiger Tail door de relatie van Pin Jui met zijn dochter, Angela. Er is een menselijke behoefte om het beste voor onze kinderen te willen, maar een leven van strijd en verlies leiden kan vaak nadelige gevolgen hebben, zelfs met de beste bedoelingen.

Een tweetalige film

In 2019 kreeg regisseur en schrijver Lulu Wang lovende kritieken en succes voor haar tweetalige film The Farewell. Het kreeg Oscar-buzz en werd genomineerd voor twee Golden Globes. Het bewees dat tweetalige films verkoopbaar en betaalbaar zijn in het nieuwe streamingformaat voor de distributie van films en televisieseries.

The Farewell vertelde ook het verhaal van de Aziatisch-Amerikaanse immigrantenervaring. In het verleden gaven filmdistributeurs en productiebedrijven tweetalige films door omdat ze deze onverkoopbaar vonden. In het nieuwe streamingformaat komt daar verandering in. Streamingbedrijven hebben een breder en diverser bereik in hun kijkerspubliek. Dit zorgt voor een film, toegankelijkheid voor verschillende smaken van mensen en een bredere zichtbaarheid.

Tiger Tail treedt in de voetsporen van The Farewell en hopelijk opent dit een geheel nieuwe weg, niet alleen voor het vertellen van verhalen over de immigrantenervaring, maar ook voor het vertellen van diverse verhalen die rijk zijn aan taal en cultuur. In een wereld die snel globaliseert, hebben we verhalen nodig die ons helpen begrijpen waar we allemaal vandaan komen en die we bezitten en aangetrokken worden door dezelfde menselijke ervaringen.

Aanbevolen: