The Golden Girls werd in 1985 op tv-schermen gelanceerd en werd meteen een hit bij het publiek.
Er zijn waarschijnlijk veel dingen die fans niet weten over de show, zoals de unieke connectie met Reservoir Dogs en hoe The Golden Girls eigenlijk zijn ontstaan.
Fans hebben de Sex and the City-reboot, And Just Like That, vergeleken met The Golden Girls. Dit lijkt passend in die zin dat beide shows draaien om het leven van volwassen vrienden en de capriolen waar ze in terechtkomen.
Deze vergelijking van een show uit 2022 met een show uit 1985 laat echter zien hoe ver The Golden Girls zijn tijd vooruit was.
De creatie van The Golden Girls duurde eigenlijk lang en kostte veel moeite van de maker om anderen op televisie ervan te overtuigen dat de show veel potentieel had.
Tegenwoordig weten we dat The Golden Girls een klassieker is die al tientallen jaren een publiek vermaakt dat gewoon geen genoeg kan krijgen van zijn hart en komedie, maar het maken van de show heeft een rijke geschiedenis op zich.
Susan Harris produceerde 'The Golden Girls'
Susan Harris is een Amerikaanse schrijver en producer.
Volgens IMDb is ze vooral bekend van haar werk in de show Soap, die ze gebruikte als startpunt voor haar carrière, waardoor ze The Golden Girls kon maken.
Harris was destijds een eenhoorn in de wereld van het schrijven van komedie voor televisie. De meeste schrijverskamers waren gevuld met mannen, aangezien de meeste shows op tv voornamelijk mannelijke casts bevatten.
Van vrouwen werd niet verwacht dat ze grappig waren, en zelfs als ze dat wel waren, was het niet gemakkelijk voor hen om werk als schrijver te vinden.
Harris slaagde er destijds in om veel barrières te overwinnen en zou vele tv-programma's gaan maken, schrijven en uitvoeren, waaronder Maude, The Partridge Family en Benson.
Billy Crystal noemde haar ooit 'het eerste genie dat ik ooit had ontmoet'.
Susan Harris tekent bij 'The Golden Girls'
In 1985 was NBC op zoek naar een schrijver om een show te maken over oudere vrouwen die in Miami wonen. Het idee voor de pitch kwam van een schets die een heel andere show promoot dan The Golden Girls; Miami Vice.
NBC bracht het idee naar zijn team van schrijvers; een schrijverskamer die in wezen volledig uit mannen bestond, was echter niet enthousiast toen ze de kans kreeg om een show te schrijven die helemaal over vrouwen ging, laat staan over 'oudere vrouwen'.
Gelukkig voor de wereld was Paul Witt in die schrijverskamer.
“Ik zat met een andere schrijver toen [NBC-directeur] Warren Littlefield ons dit idee over oudere vrouwen gaf, en deze schrijver zei: 'Ik schrijf geen oude mensen'", herinnert Witt zich in een interview met de Emmy's. "Ik zei: 'Ik ken iemand die geïnteresseerd zou zijn.'''
Die iemand was Susan Harris.
Harris had een unieke eigenaardigheid over haar als schrijver; ze pitchte geen ideeën, ze schreef gewoon verhalen. Dit brak destijds de regels voor leden van de schrijverskamer, maar Harris wist dat haar sterke punten waren als verhalenverteller, niet als een pitch-creator.
Deze eigenschap heeft de sterren geholpen om op één lijn te komen bij de creatie van The Golden Girls.
Toen Paul me 'oudere vrouwen' vertelde, dacht ik aan vrouwen van in de 70', zei Harris in hetzelfde artikel. “Ik hou ervan om oudere mensen te schrijven omdat ze verhalen te vertellen hebben. Toen het netwerk ouder zei, dachten ze natuurlijk aan vrouwen van in de veertig.”
Harris vond vrouwen van in de veertig niet oud genoeg en besloot nog verder te gaan.
Later schreef Harris de pilot-aflevering voor The Golden Girls en de leidinggevenden wisten dat het een hit zou worden.
"Toen we een preview van The Golden Girls of 900 mensen in New York hadden, zag ik deze mensen brullen van het lachen", zei Danny Thomas in een interview met de Emmy's.
Tijdens de vertoning zei regisseur Bruce P altrow: "Je hebt hier een perfecte piloot."
Destijds wisten ze waarschijnlijk niet dat de show van 1985 tot 1992 zou worden uitgezonden, 177 afleveringen zou hebben en de eerste hit van Susan Harris zou worden.
Een Emmy-winnende cast
‘The Golden Girls’ zou niets zijn zonder de perfecte casting van eigenzinnige personages.
Estelle Getty, die de moeder van Dorthy, Sophia Petrillo, speelt in de show, was eigenlijk de eerste die werd gecast nadat ze de producers versteld had staan van haar off-broadway-rol in de Torch Song Trilogy.
Naar verluidt nam ze de rol aan omdat ze geloofde dat ze op haar leeftijd niet nog een kans zou krijgen om op televisie te acteren.
Harris had met zowel Bea Arthur als Rue McClanahan in Maude gewerkt, en McClanahan en Betty White hadden met elkaar samengewerkt in een eerder geannuleerde sitcom op NBC.
White en McClanahan kwamen samen voor hun audities en wisselden op het laatste moment van rol, wat er uiteindelijk toe leidde dat Betty White het kleine stadje Rose Nylund werd en Rue McClanahan de zwoele Blanche Devereaux.
Bea Arthur was de laatste Golden Girl die werd gecast, ondanks dat Harris de rol van Dorothy Zbornak met haar in gedachten schreef. Nadat ze door McClanahan was gerekruteerd voor het project, gingen The Golden Girls naar de races.
Fans weten misschien niet dat alle vier de actrices op The Golden Girls on Emmy's hebben voor hun individuele optredens in de sitcom. Wat nog belangrijker is, The Golden Girls is een van de vier sitcoms in de geschiedenis die ooit die prestatie hebben geleverd.
Bovendien won de show zelf twee Primetime Emmy's voor Outstanding Comedy Series.
'Golden Girls' aangepakt serieuze problemen
‘The Golden Girls’ was zijn tijd tientallen jaren vooruit in termen van inhoud die in de serie wordt behandeld.
De show ging over onderwerpen als abortus, het homohuwelijk, seksuele intimidatie en aids, die niet vaak naar het kleine scherm werden gebracht omdat ze als ongepast werden beschouwd.
“Susan was zich bewust van zowel het seksisme als het leeftijdsdiscriminatie in de industrie”, zei Paul Witt in zijn Emmy-interview. "En ze pakte het frontaal aan met deze show."
Susan Harris brak alle regels als komedieschrijver tijdens haar tijd op televisie. Ze maakte een show die was gemaakt door vrouwen, geschreven over vrouwen en een cast met een volledig vrouwelijke ensemble.
Ze sprak over vrouwenkwesties, schudde de televisiewereld wakker en overtrof alle verwachtingen. Zonder haar en haar vastberadenheid zouden er geen The Golden Girls zijn en zouden er vandaag de dag zeker minder tv-programma's met vrouwelijke hoofdrol zijn.
