Je kunt de impact van The Godfather-films gewoon niet overschatten. Hoewel fans het misschien oneens zijn over de legitimiteit van de laatste inzending in de maffia-trilogie van Francis Ford Coppola, worden de eerste twee films algemeen gezien als twee van de beste films aller tijden. Niet alleen heeft hun beklijvende, genuanceerde, soms grappige en diep verontrustende analyse van de Amerikaanse droom en familie in de hoofden van meerdere generaties filmliefhebbers gewoond, maar ze hebben ook talloze andere werken geïnspireerd. Zelfs Mamma Mia 2 werd geïnspireerd door de tweede (misschien beste) Godfather-film.
The Godfather Part II is gevuld met evenveel fantastische scènes als de originele film. Veel van de dialogen zijn in het lexicon terechtgekomen, de muziek is huiveringwekkend en de uitvoeringen zijn ronduit fantastisch. Maar de beste scènes in The Godfather Part II onthullen ook wat meesterlijke vertellers Francis Ford Coppola en Mario Puzo (de auteur van het boek) werkelijk zijn. Dit zijn de beste scènes in The Godfather Part II…
8 Vito's aankomst in Amerika
Terwijl Marlon Brando's Vito wordt gemist in The Godfather Part II, speelt Robert De Niro meesterlijk zijn jongere zelf. Zoveel van de film hangt af van het feit dat hij het verhaal van Vito Corleone's hemelvaart aan de macht verkoopt. Maar voordat we de versie van De Niro ontmoeten, maken we kennis met een veel jongere Vito die naar Amerika emigreert na een verschrikkelijke ervaring in Italië. Het shot van hem die Ellis Island nadert en The Statute Of Liberty ziet, herinnert het publiek aan het thema van de drie films en hoe het de personages corrumpeert. De overweldigende shots en verbluffende score is een meesterwerk van visuele en auditieve verhalen vertellen.
7 Vito ha alt Don Fanucci eruit
Over Robert De Niro gesproken, een van zijn beste en belangrijkste scènes is wanneer hij Don Fanucci stalkt op een straatmarkt in New York en hem vermoordt. Het symboliseert dat Vito uiteindelijk wordt verteerd door de onderwereld in een poging zijn idee van de American Dream na te streven. Het bevestigt ook de moeite die hij wil doen om zijn gezin een beter leven in Amerika te geven. Bovendien is de scène door het gebruik van decor en sinaasappels ook een voorbode van de aanslag op zijn leven in de eerste film en zijn uiteindelijke dood.
6 Fredo's "I'm Smart"-speech
De val van Fredo in The Godfather Part II is een van de meest iconische verhaallijnen. En hoewel dit niet de beste scène in zijn boog is, is het gemakkelijk de belangrijkste. Dat komt omdat we echt begrijpen waarom Fredo uiteindelijk doet wat hij doet vanwege deze toespraak. Hij voelt zich gepasseerd en vergeten in zijn familie. Hij voelt zich geen man. En hij wil met respect behandeld worden. Helaas maakt zijn hartstochtelijke smeekbede aan zijn broer Michael hem nog zwakker.
5 De hoorzitting van de Senaat van Michael Corleone
Net zoals de hoorzitting van Kendall in het tweede seizoen van Succession, staat Michael Corleone van Al Pacino stevig in zijn hoorzittingen in de senaat. Hoewel het optreden van Al Pacino hier intens is, wordt het angstaanjagend gemeten en daarom zijn fans er zo dol op. Hetzelfde geldt voor Tom Hagen van Robert Duvall, die naast Michake zit.
4 Vito neemt wraak op Ciccio
Terwijl Vito's moord op Don Fanucci symbool staat voor zijn terugkeer naar de onderwereld, voltooit de moord op de Italiaanse maffiabaas Ciccio zijn transformatie. Het is niet alleen Vito die meer macht krijgt, hij komt op voor zijn familie decennia nadat Ciccio zijn vader, broer en moeder heeft vermoord. Dit is Vito's ultieme wraakmoment. Zoals Empire Online aangeeft, komt De Niro het dichtst bij Marlon Brando's kijk op het personage en weerspiegelt het direct het soort meedogenloosheid dat Vito's zoon Michael bereikt tegen het einde van de film. Het feit dat Vito echt Don Corleone wordt in de stad waarnaar hij vernoemd is, is ook meesterlijk poëtisch.
3 "Je neemt mijn kinderen niet mee"
Diane Keaton en Al Pacino geven vurige optredens in wat een van de spannendste scènes in de hele trilogie is. Hoewel Diane's Kay op dit punt in het verhaal duidelijk klaar is met Michael, lijdt het geen twijfel dat zijn uitbarsting aan het einde van de scène de nagel aan de kist is. Maar nogmaals, het kan hetzelfde zijn voor Michael, want hij is echt vernietigd wanneer ze onthult dat ze een abortus heeft ondergaan om hun ongeboren kind te redden van een leven in hun familie. De spanning stijgt en da alt voor de genadeslag op een manier die kijkers eraan herinnert dat de beste scènes in The Godfather-films vaak slechts twee mensen alleen in een kamer zijn.
2 De laatste scène in The Godfather Part 2
De laatste scène in The Godfather Part 2 is het omgekeerde van het geliefde laatste moment van de eerste film. In plaats van te zien hoe ver Michael is gekomen als hij de deur voor Kay sluit en zijn meedogenloze en sycofantische volgelingen in vertrouwen neemt, zien we een flashback van de man die hij ooit was. De scène rond de eettafel brengt niet alleen zijn beide dode broers terug, maar herinnert ons eraan dat Michael ooit bijna "uit" was van het moorddadige leven dat hem uiteindelijk verteerde. Dit is een boek dat eindigt met een zeer peinzende Al Pacino die uit het raam kijkt en in zich opneemt wat hij zojuist met Fredo heeft gedaan. Het is hartverscheurend op een vergelijkbare maar totaal andere manier dan de slotscène in The Godfather. Hoe Francis Ford Coppola twee eindes zoals deze voor elkaar kreeg, is gewoon verbijsterend.
1 De kus des doods op het oudejaarsfeest
De originele Godfather heeft de deur voor Kay dicht, "Ik doe een aanbod dat hij niet kan weigeren", "Laat het pistool achter, pak de cannoli", en iconisch moment na iconisch moment. Maar The Godfather Part II heeft: "Ik weet dat jij het was, Fredo… Je brak mijn hart. Je brak mijn hart."
Het moment waarop Michael zijn broer Fredo de doodskus geeft op een oudejaarsfeestje in Havana is niet alleen hartverscheurend voor de gemene hoofdpersoon, maar ook voor het publiek. Door zowel het schrijven als de uitvoeringen heeft het publiek medelijden met elke broeder. We begrijpen waarom Fredo wordt gedwongen om zijn familie te verraden aan de rivaliserende gangster Hyman Roth. Maar we begrijpen ook hoe verschrikkelijk dit is voor Michael die hierdoor zijn eigen broer moet vermoorden. Het is zijn plicht als de Don. Het is zijn plicht als vader voor zijn kinderen. En hij gelooft dat het zijn plicht als mens is. Dit is pure bioscoopmagie doorspekt met tragedie en gedrenkt in met champagne gedrenkte confetti. Het is prachtig.
