The Marvel Cinematic Universe's Moon Knight krijgt veel erkenning voor diversiteit. Hoewel dit een heel duidelijk doel was voor de filmmakers bij Disney, heeft de recente Disney+-serie de zaken nog verder gebracht op een manier die niet geforceerd of nep aanvoelt. Ten eerste lijkt het titulaire personage van Oscar Isaac de allereerste Joodse superheld in The MCU, iets dat ernstig over het hoofd is gezien. Hoewel de filmmakers zijn religie en etniciteit verder zouden kunnen nemen dan hij met een keppeltje en een shiva bijwoont, is het zeker vooruitgang. Hetzelfde kan gezegd worden voor Layla van May Calamawy.
Layla, ook bekend als Scarlett Scarab, is de allereerste Egyptische superheld in de franchise. En ze wordt tot leven gebracht door de vrijwel onbekende May Calamawy. Hoewel, dankzij de cast in Moon Knight, de wereld snel opmerkt wie deze Egyptische actrice is en hoe belangrijk haar personage is voor de MCU.
May Calamawy had geen idee dat ze een superheld is geworden
Tijdens een recent interview met Vulture legde May, die in Bahrein werd geboren uit een Egyptische vader en een Palestijns-Jordaanse moeder, uit hoe belangrijk ze haar karakter vond voor de superheldenfranchise van miljarden dollars. Toen ze voor het eerst de rol van Layla boekte, wist ze natuurlijk niet dat ze uiteindelijk een superheldenidentiteit zou aannemen die teruggaat tot een strip uit 1977 en oorspronkelijk een man was.
"Ik herinner me dat toen ik de auditie kreeg, wat een heel vage regel was over wie dit personage zou zijn, ik tegen een vriend zei: 'Ze is Egyptisch; ik zou dat graag uitbeelden. Ik heb altijd al willen een superheld zijn, maar ik denk dat het niet gaat gebeuren voor mij. Het is wel cool.' En een maand nadat ik het kreeg, kreeg ik een telefoontje van kostuumontwerper Meghan Kasperlik, en ze zei: 'We moeten een bodyscan van je doen.' En ik had zoiets van, 'Waarom?' En ze zegt: 'Oh, je weet het niet?' En ik had zoiets van: 'Nee, dat doe ik niet.' En ze zei: 'Ik denk dat ik het je niet mag vertellen, maar je bent een superheld.' En ik dacht: 'Wat?! Oh mijn god!'"
Waarom Scarlett Scarab belangrijk is voor de MCU
In haar interview legde May uit hoe ze vond dat er veel onjuiste incarnaties en representaties van personages uit het Midden-Oosten in superheldenfilms waren. Dus ze was blij dat regisseur Mohamed Diab en zijzelf de kans kregen om een nauwkeuriger beeld te schetsen voor de wereldwijde fanbase.
"Historisch gezien zullen er verwijzingen zijn naar personages uit het Midden-Oosten en het Midden-Oosten, maar je zult niet vaak mensen van daar vinden in het proces", zei May tegen Vulture. "Nu is er meer aandacht voor wat ons dichter bij dat gevoel brengt, en hoe kunnen we dat beeld het meest intiem krijgen, en het zal alleen zijn door de ogen van mensen die daar vandaan komen, of daar hebben gewoond en het in die gevoel. En dat is wat deze show maakte tot wat het was: werken met Mohamed Diab en zijn vrouw, Sarah Goher; onze redacteur, Ahmed Hafez, was Egyptisch; de betrokken muziek, de componist Hesham Nazih. Het is een bewijs van [Marvel's] Kevin Feige en onze producer Grant Curtis omdat ze die ruimte hebben gegeven en ons volledig hebben gehoord als iets niet authentiek aanvoelde. Zo vaak heb je gewoon het gevoel dat de ruimte die we krijgen als mensen die niet blank of opgegroeid zijn in het Westen, is dat we gezien moeten worden als een dramatische stijlfiguur van waar we vandaan komen. Om gewoon die ruimte te krijgen waar we niet leven in deze stijl van de cultuur waar we vandaan komen, en om zoveel betrokkenen uit de regio te hebben - voor mij is het revolutionair op dit gebied."
Hoewel May te horen heeft gekregen dat ze nu "het Midden-Oosten" vertegenwoordigt, beweert ze dat de regio niet één identiteit heeft.
"Mensen zeggen: 'Jij vertegenwoordigt het Midden-Oosten', en ik zeg: 'Nee, dat doe ik niet.' Ik kom daar vandaan, ik ben er mijn hele leven opgegroeid, en toen ben ik naar de Verenigde Staten verhuisd. Mensen zullen naar me kijken en het gevoel hebben dat ze zichzelf zien, maar niet iedereen zal dat doen, en dat is oké. Ik moet zeggen, dingen veranderen en nu heb ik het gevoel dat ik deel uitmaak van het tapijt - en zelfs jij, wij maken allemaal deel uit van dit nieuwe tapijt van verhalen vertellen waar we de mogelijkheid hebben om ruimte te nemen en onszelf te laten zien, zodat meer en meer mensen kunnen die representatie voelen. Want wat er gebeurt als ze het niet voelen, is dat ze de neiging hebben om wat ze zien neer te schrijven, op een bepaalde manier: dat ben ik niet, dat is dit, dat is dat. En niemand hoeft over iemand te oordelen. We kunnen allemaal ruimte innemen."
