De echte reden waarom Campy Cult-Classic Death haar werd, werd absoluut gehaat toen het uitkwam

Inhoudsopgave:

De echte reden waarom Campy Cult-Classic Death haar werd, werd absoluut gehaat toen het uitkwam
De echte reden waarom Campy Cult-Classic Death haar werd, werd absoluut gehaat toen het uitkwam
Anonim

Een aangrijpend, heftig verhaal over vriendschap en leeftijdsdiscriminatie in Hollywood, Death Becomes Her viert in juli zijn 30e verjaardag en geeft fans de kans om terug te kijken op hoe de film zijn cultstatus heeft bereikt.

De film van regisseur Robert Zemeckis draait om twee geweldige centrale wendingen van de hoofdrolspelers. Meryl Streep (toen tweevoudig Oscar-winnaar) en Goldie Hawn (ook met een Academy Award-overwinning op haar naam) spelen respectievelijk de vijanden Madeline en Helen. De met sterren bezaaide cast van de film omvat Bruce Willis als Dr. Ernest Melville - een komische rol die zijn bereik bewijst nadat hij beroemd werd als actiefilmheld - en Isabella Rossellini als de magnetische, mysterieuze Lisle von Rhuman.

Ondanks de verbluffende visuele effecten en een buitengewoon ensemble, werd deze horrorkomedie niet unaniem goed ontvangen toen hij in 1992 uitkwam. Het verhaal van Mad en Hel, verwikkeld in een rivaliteit op leven en dood dat de natuurwetten tart, niet resoneerde met sommige critici, en de filmscore op Rotten Tomatoes is het bewijs.

Waar gaat de dood over?

De film beslaat tientallen jaren en beschrijft de vriendschap tussen de vervagende actrice Madeline en aspirant-auteur Helen.

Het begint met de verloving van Helen en cosmetisch chirurg Dr. Ernest Melville. Wanneer Ernest verliefd wordt op Madeline en Helen verlaat, veranderen de tafels dramatisch voor de twee vrienden/rivalen.

Jaren later zien we dat Madeline en Ernest vastzitten in een ongelukkig huwelijk, terwijl de verlegen Helen een succesvolle schrijver is geworden en stralend en verblindend Mad is met die jeugdige gloed waar ze al jaren naar op zoek is. Wat is het geheim van Helen? En hoe ver zou Madeline gaan om de tekenen van veroudering te verbergen?

Door zich te concentreren op twee vrouwelijke personages van middelbare leeftijd, richt Death Becomes Her de schijnwerpers op oudere vrouwen en hun lichaam, een categorie die de filmindustrie lange tijd heeft gedegradeerd tot minder, niet bijzonder opwindende rollen.

Het script geschreven door Martin Donovan en David Koepp zet de twee vrouwen in eerste instantie tegen elkaar op om de aandacht van dezelfde man te trekken en bevat enkele problematische afbeeldingen van dikke lichamen die er in de eerste plaats niet hadden moeten zijn.

Al snel wordt duidelijk dat strijden om Ernests liefde niet de as is waar de relatie van Mad en Hel om draait. Het is slechts een symptoom van de strijd van de twee vrienden om validatie, uitgevoerd door hun zeer openbare, extravagante one-upping-wedstrijd.

Je zou kunnen stellen dat de hoofdrolspelers door een door leeftijd geobsedeerde wereld navigeren en het werk moeten doen om de patriarchale denkwijze af te leren die vrouwen ertoe aanzet om koste wat kost jong te blijven, maar milder is tegenover oudere mannen.

Het is indrukwekkend om te bedenken dat een vlijmscherpe, zelfs feministische satire de bedoeling zou kunnen zijn van een film die steunt op klassieke, soms seksistische stijlfiguren. Desalniettemin lijkt dit de afhaalma altijd te zijn van een film die drie decennia later nog steeds ongelooflijk relevant en pijnlijk grappig aanvoelt.

Critici's receptie van de dood wordt haar

De film werd een kaskraker en bracht wereldwijd $ 149 miljoen op, bijna drie keer het oorspronkelijke budget. Het werd geprezen om zijn innovatieve computergegenereerde effecten en won een Academy Award en een BAFTA voor beste visuele effecten.

Toch, op het moment van release en zelfs in meer recente jaren, kreeg Death Becomes Her niet de liefde die het verdient van de meeste critici. De film is rot op filmrecensie-aggregatorwebsite Rotten Tomatoes, waar het een score van 54% heeft. De publieksscore is slechts iets hoger, momenteel 61%.

De meeste critici prezen de visueel verbluffende uitvoering en flamboyante uitvoeringen van de film, maar werden afgeschrikt door het absurdistische uitgangspunt en vonden het plot te dun en bizar luchtig voor zijn eigen bestwil.

"Het doelwit van de grappen van de film is vrouwelijke ijdelheid, maar aangezien Zemeckis geen spoor van genegenheid vertoont voor de actrices (of voor een van de mannen), voelt men zich vernederd door alleen maar naar zijn brutale humor te kijken, " de recensie gepubliceerd op Vulture leest.

"Als er iets zou zijn dat lijkt op echte satire op menselijk gedrag buiten de simpele voorwendsels voor mooie speciale effecten en meedogenloos sadisme, zou ik dit misschien grappig hebben gevonden", is een fragment uit de Chicago Reader-recensie.

"Hoewel de bekende opgewektheid en energie van de regie van dhr. Zemeckis er altijd is, heeft de kijker te vaak gelegenheden om zich af te vragen waarom die fijne kwaliteiten niet ergens anders zijn", echoot de recensie van de New York Times.

Er zijn natuurlijk enkele critici die enorm genoten hebben van de rit, en zinspeelden op het potentieel van de film dat zijn tijd vooruit was, zoals de recensent van The Hollywood Reporter opmerkte in hun analyse.

"De effecten zijn geweldig, soms te gruwelijk om van te genieten. Al met al is Death Becomes Her echter slim, anders en dementerend vermakelijk, terwijl het commentaar geeft op onze ongezonde obsessie met jeugd en schoonheid", schreven ze.

De dood wordt haar heeft zijn cultstatus gecementeerd

Hoewel het gemengde recensies kreeg, heeft Death Becomes Her de afgelopen drie decennia de status van cultklassieker weten te bereiken, vooral met de LGBTQ+- en draggemeenschappen.

De aantrekkingskracht van de film ligt in de gelaagde hoofdrolspelers en hun over-the-top vriendschap in het aangezicht van een samenleving die dicteert wat hot is en wat niet, en waarin vrouwen - evenals andere kansarme groepen, waaronder queer mensen - krijgen te vaak het kortste eind.

Mad en Hel kunnen in dit verhaal worden voorgesteld als de schurken, maar ze vechten puur tegen een onrechtvaardig systeem en de onbereikbare normen van vrouwelijkheid met alle middelen die ze hebben. Hun manieren zijn niet altijd eerlijk of natuurlijk, en de film knikt interessant omdat cosmetische chirurgie alleen wordt afgekeurd als het duidelijk is.

De twee antiheldinnen krijgen hun vrijheid op de meest onverwachte, absurde manier. De finale is een bloederige heronderhandeling van alles wat ze ooit hebben geweten over zichzelf, schoonheid en veroudering, en een die ook op meerdere niveaus werkt. Een kluchtige triomf van visuele effecten, het dient als commentaar op de noodzaak van zusterschap en vrouwelijke vriendschappen en als een bijtend antwoord op de dubbele standaarden waarmee mannen en vrouwen te maken hebben, en hoe dergelijke op gender gebaseerde verhalen uiteindelijk hun leven en nalatenschap beïnvloeden.

Death Becomes Her is te huur en te koop op verschillende digitale platforms.

Aanbevolen: