Let op: Spoilers Ahead For Nope… Er lijkt een brede consensus te zijn dat Nope niet alleen het bekijken waard is, maar dat het een meesterwerk is. En toch noemen sommige critici de nieuwste film van Jordan Peele een veel grotere ramp dan het lijkt. Maar hoe je het ook snijdt, de film uit 2022 is een overwinning voor de regisseur en elk van de castleden, inclusief Steven Yeun wiens carrière niet is vertraagd sinds The Walking Dead.
Zoals bij elke Jordan Peele-film debatteert het publiek fel waar de film echt over gaat. De tijd heeft het "een gelijkenis over de kracht van cinema" genoemd, gezien door de strijd van de hoofdpersonen en het ontwerp van de mysterieuze alien zelf. Maar dit is een zeer boom-top perspectief van de film. In een interview met Vulture gaf Steven zijn eigen gedachten over waar Nope echt over gaat door de waanzinnig persoonlijke lens van zijn eigen ervaring. Dit is wat hij te zeggen had…
Steven Yeun heeft betrekking op de betekenis van nee
Iedereen die Nope heeft gezien, weet dat Steven Yeun een pretparkeigenaar met een westers thema speelt, genaamd Jupe. Maar daarvoor was Jupe een kindsterretje dat een gruwelijke tragedie doormaakte op de set van zijn film.
Hoewel Jupe technisch gezien een ondersteunend personage is in Nope, beweerde Steven dat Jupe's reis in hoge mate een van de hoofdthema's van Jordan's nieuwste hit weerspiegelt. En dit heeft veel te maken met de zeer reële ervaring die acteur Ke Huy Quan (ook bekend als Jonathan) had na de hoofdrol in The Goonies en Indiana Jones And The Temple Of Doom. Ondanks dat hij een acteur was zoals iedereen, werd hij al snel "die Aziatische jongen in _". Dit was iets dat pijnlijk herkenbaar was voor Steven zelf…
"Het originele script had Jupe eigenlijk als hoofdrolspeler van deze film [die hem beroemd maakte], Kid Sheriff. En toen ik erin sprong, stond Jordan echt veel samenwerking toe. En het eerste wat ik zei was, 'Ik denk niet dat hij de hoofdrol speelde in deze film',' legde Steven uit aan Vulture. "Jonathan Ke Quan was een groot voorbeeld. Deze film gaat veel over uitbuiting. Voor mij zit er ook een agentschap in. Ik wilde niet dat Jupe alleen maar het slachtoffer zou zijn van de omstandigheden, maar ook, als volwassene, verlangen naar iets en zijn eigen keuzevrijheid naar iets hebben. Dus het voelde beter voor hem om in zijn jeugd een bijpersonage te zijn."
Deze beslissing droeg bij aan een verschuiving in betekenis in zowel het personage als de film zelf. En het werd geholpen door een regel die werd gesproken door het personage van Keke Palmer, Em, wanneer ze zich realiseert wie Jupe werkelijk is. In de film zegt ze: "Oh, jij was de Aziatische jongen in Kid Sheriff!". Deze regel liep parallel met iets dat Steven op straat heeft gehoord. In een GQ-profiel legde Steven uit dat hij "de Aziatische man uit The Walking Dead" wordt genoemd!
"Er is een uniek gevoel van isolement dat ontstaat als je gewoon tot je ras bent ingekookt. Maar het is niettemin een ontmenselijking - iemand definiëren om ze in een hokje te stoppen. En ik denk dat gevoel, dat diepe gevoel van eenzaamheid is waar Jupe in leeft. Hoe kun je echt contact maken met iemand als er een gebrek aan authenticiteit is, zelfs in jezelf?"
Steven Yeun over nee, het gaat over aandacht en roem
Dit gebrek aan authenticiteit komt tot uiting in Jupe's bereidheid om de tragedie van zijn verleden te parodiëren en verstrikt te raken in andermans projecties van hem. Dit voorspelt uiteindelijk niet veel goeds voor het personage, want hij komt oog in oog te staan met een alien die iedereen zal verteren die hem aandacht geeft. Dit sluit niet alleen aan bij de "parabel van de kracht van cinema"-analyse, maar ook hoe gevaarlijk roem kan zijn zonder iets dat je grondt.
"In sommige opzichten is het soms gemakkelijker om binnen de projectie te leven die iedereen je oplegt dan om je ertegen te verzetten en er elke dag tegen te vechten. En als je zo alleen bent, en wanneer je dat niet doet' Als je niet echt een gezinssituatie hebt om op te leunen om je veilig en gezond te houden, kan het je vernietigen. Jordan zegt dit heel goed, maar het geweld van aandacht is een interessant concept voor mij, vooral als het betrekking heeft op Jupe."
Hij ging verder met te zeggen: De sleutel die het verhaal van Jupe verontrustend maakt, is de wederkerige aard van onze obsessie met aandacht. Wat gaan we doen om onszelf onze eigen waarheid te ontzeggen om zonder aanhalingstekens gezien te worden, of deels van iets, of geaccepteerd? Daar zijn we altijd mee bezig. Elke beweging voorwaarts in het bedrijf zelf - die inherent over spektakel gaat - wordt een vorm van wat je kunt verdienen. Wie gaat het gebruiken en wie niet? En er is geen oordeel, het is eigenlijk gewoon de relatie die we hebben.
"We hadden veel discussies, Jordan en ik, over waar we zitten in de moderne tijd van Hollywood, aan de nieuwere kant van opgenomen worden in de ruimte. Ik heb het gevoel dat er een inherente infantilisering plaatsvindt, zelfs als je een volwassene bent, omdat je decennia en generaties van stereotypen en verwachtingen en projecties op jou, de blik zelf, moet bestrijden. Hij raakt een behoorlijk groot ding aan, denk ik."
Nee gaat ook over controle
"Er is altijd een verlangen om controle te krijgen en controle te willen krijgen. En aan het einde is er deze overgave om het ook gewoon los te laten", legde Steven uit aan Gier. "Voor mij, wat ik wil helpen produceren, wat ik daar wil uitbrengen, waar ik deel van wil uitmaken, zijn dingen die niet aan de blik ontsnappen. Omdat ik denk dat dat grotendeels onmogelijk is. Ik denk dat iedereen zal spreken van een standpunt, en dat is prima, maar hoeveel van een specifiek standpunt is er al zo lang verteld dat we dat als de realiteit hebben beschouwd? En wat gebeurt er dan als iemand die niet vanuit dat standpunt spreekt - ongegeneerd, met moed, spreekt vanuit hun standpunt en is het een enorm succes geworden?"
Steven vervolgde door te zeggen: "Het maakt de wereld even gek, en daar ben ik dol op. Ik ben benieuwd of we mensen kunnen bevrijden van de te benauwende blik op hen. Afhankelijk van de verhaal, soms moeten mensen door die lens worden bekeken en soms niet. En voor mij, als Aziatisch-Amerikaanse acteur en producer, ben ik geïnteresseerd om vanuit een andere hoek te spreken. Dat is waar ik ben."
