Hoe meeslepend de meeste documentaires ook zijn, de overgrote meerderheid komt en gaat zonder veel ophef. Toen The New York Times Presents: Framing Britney Spears uit 2021 echter werd uitgebracht, kreeg het mensen het idee dat de zangeres bevrijd moest worden. Hoewel veel mensen niet weten dat Spears en Paris Hilton "vrienden" zijn, hebben de twee veel gemeen. Ze werden tenslotte allebei erg hard behandeld door de pers, en net als Spears speelde Hilton in een documentaire die de manier waarop kijkers naar haar keken veranderde.
Gedurende de tijd dat Paris Hilton in de publieke belangstelling stond, zagen de meeste mensen de socialite als een fundamenteel niet-serieuze jonge vrouw die haar leven aan het feesten was. In werkelijkheid echter, terwijl mensen op die manier aan Hilton dachten, was ze bezig een zakenimperium op te bouwen. Hilton is niet alleen zakelijk leider geworden, maar heeft ook gewerkt aan het verbeteren van de wereld op een manier die haar bewonderenswaardiger maakt dan de meeste acteurs die helden spelen op het grote scherm.
Parijs onthult alles
Toen sommige fans van Paris Hilton afstemden om de originele YouTube-documentaire This Is Paris te bekijken, verwachtten ze een leuke film te zien over hun favoriete feestende socialite. Toen de laatste credits eenmaal waren gerold, zouden ze Hilton echter nooit meer op dezelfde manier zien.
Tijdens de looptijd van This Is Paris leren kijkers dat Hilton vindingrijker en slimmer is dan de meeste mensen ooit wisten. Daarnaast konden kijkers ook zien hoe sterk Hilton is toen de ster ervoor koos om iets te onthullen dat ze jarenlang geheim had gehouden, ze was het slachtoffer van gewoonte misbruik tijdens haar jeugd.
In de aanloop naar de release van This Is Paris, sprak Hilton met People over het jarenlang geheim houden van haar en de moed vinden om haar verhaal naar buiten te brengen.“Ik heb mijn waarheid zo lang begraven. Maar ik ben trots op de sterke vrouw die ik ben geworden. Mensen denken misschien dat alles in mijn leven gemakkelijk voor me was, maar ik wil de wereld laten zien wie ik werkelijk ben.”
Wat betreft wat er met Paris Hilton is gebeurd, ze werd naar de Provo Canyon School gestuurd, die Wikipedia beschrijft als een "psychiatrisch behandelcentrum voor jongeren". De reden waarom Hilton daarheen werd gestuurd, is dat ze als tiener gewoonlijk haar huis uit sloop zodat ze naar de clubs en feesten kon gaan en de pogingen van haar ouders om haar te straffen hielden haar niet tegen. Nadat ze Hilton naar een reeks kostscholen hadden gestuurd, vonden de ouders van Paris nog steeds dat haar gedrag verbeterd moest worden, dus werd ze ingeschreven bij Provo Canyon School.
Tijdens een gesprek met People in het eerder genoemde interview, onthulde Paris Hilton de nachtmerrie die ze naar eigen zeggen doormaakte als tiener die naar de Provo Canyon School ging.” Ik wist dat het erger zou zijn dan waar dan ook. “Het moest een school worden, maar (lessen) stonden helemaal niet centraal. Vanaf het moment dat ik wakker werd tot ik naar bed ging, schreeuwde het de hele dag in mijn gezicht, schreeuwde het tegen me, voortdurende marteling. Het personeel zou vreselijke dingen zeggen. Ze gaven me constant een slecht gevoel over mezelf en pestten me. Ik denk dat het hun doel was om ons kapot te maken. En ze waren fysiek gewelddadig, sloegen en wurgden ons. Ze wilden de kinderen angst inboezemen, zodat we te bang zouden zijn om ze niet te gehoorzamen.”
Als dat allemaal niet erg genoeg klinkt, sprak Paris Hilton over haar onvermogen om de andere kinderen op de Provo Canyon School te vertrouwen. Hilton vertelde tenslotte een van haar leeftijdsgenoten over haar plannen om weg te lopen. Helaas besloot die persoon het over Parijs te vertellen, wat ertoe leidde dat Hilton "soms 20 uur per dag" in eenzame opsluiting werd geplaatst.
Een held worden
Tijdens haar eerder genoemde People-interview sprak Paris Hilton over hoe ernstig het misbruik dat ze heeft geleden, haar heeft getroffen. “Ik had paniekaanvallen en huilde elke dag. Ik was gewoon zo ellendig. Ik voelde me een gevangene en ik haatte het leven.” Verder maakte ze duidelijk dat ze bij het verlaten van de school wilde achterlaten wat haar in het verleden was overkomen. “Ik was zo dankbaar dat ik daar weg was, ik wilde het niet eens meer ter sprake brengen. Het was gewoon iets waar ik me voor schaamde en ik wilde er niet over praten.”
Nadat Paris Hilton de innerlijke kracht had gevonden om de wereld te vertellen over het trauma dat ze als kind had opgelopen, betekende dat niet dat praten over haar misbruik makkelijker werd. Immers, ook al was het geweldig dat veel mensen hun liefde stuurden en Hilton steunden, zou het opnieuw beleven van haar misbruik nog steeds erg traumatisch voor haar zijn. Desondanks is Hilton aan het werk gegaan om andere jonge mensen te redden van soortgelijk misbruik.
Begin 2021 getuigde Paris Hilton voor een hoorzitting van de Senaatscommissie van de staat Utah ten gunste van een wetsvoorstel dat centra voor residentiële jeugdbehandeling zou reguleren. Als de wet zou worden aangenomen, zouden de mensen die deze faciliteiten runnen ook worden gedwongen om elke keer dat ze dwangmiddelen gebruikten te documenteren. Zoals Hilton destijds zei: "praten over zoiets persoonlijks was en is nog steeds angstaanjagend". Met dat in gedachten zijn de acties van Hilton des te heldhaftiger omdat na haar getuigenis de maatregel unaniem werd aangenomen. Hoewel geen enkele wet misbruik volledig kan uitroeien, hebben de inspanningen van Hilton ertoe geleid dat risicokinderen een nieuwe verdedigingslaag kregen. Dat feit is veel belangrijker dan alle andere manieren waarop Hilton de wereld heeft beïnvloed.
