De Betty Boop filmserie verscheen voor het eerst in de Talkartoon serie die in 1930 werd uitgebracht door Paramount Pictures. Het is maar liefst 91 jaar geleden Betty Boop danste haar weg naar de harten van Amerikanen. Generaties fans hebben echter de liefde voor dit tijdloze stripfiguur nieuw leven ingeblazen. Zelfs als je nog nooit de tekenfilms van Betty Boop hebt gezien, is de kans groot dat je beelden hebt gezien van de zwartharige, kinderlijke maar verfijnde vrouw met hakken. Op gekleurde foto's van haar draagt ze kenmerkende gouden hoepels met rode lippenstift en soms een rode kousenband.
De cosplay, festivals en zelfs tatoeages rond Betty bewijzen dat ze een cultureel fenomeen is geworden. Zelfs bestempeld als een 'sekssymbool', is deze flapper girl een icoon. Hier zijn tien feiten die je misschien nog niet wist over dit legendarische en baanbrekende stripfiguur. De Betty Boop-serie zorgde in zijn hoogtijdagen voor veel opschudding.
10 Betty Boop had een lippenstift
Sterren als Diana Ross, Nicki Minaj, Mariah Carey en Rihanna voordat ze miljoenen verdiende aan haar make-upmerk Fenty Beauty, een samenwerking met MAC Cosmetics. Veel mensen weten echter niet (of zijn het misschien vergeten) dat stripfiguren goedkeuringen hadden bij MAC. Assepoester had een goedkeuring, Barbie, en ja, Betty Boop. PopSugar beschreef het als een universele tint die "warme en koele huidtinten" complimenteerde.
9 Betty Boop was aanvankelijk niet menselijk
In de aflevering Dizzy Dishes, waar Betty Boop voor het eerst verscheen, was ze een Franse poedel. In plaats van haar kenmerkende hoepels had ze lange, slappe oren. Later werd Betty Boop een levendige vrouw die auto reed. Haar baby-stemhebbende pratende en zingende levering was een hit bij het publiek. Betty Boop kwam uit in het tijdperk van de Grote Depressie. Het publiek hield van haar omdat ze hen herinnerde aan meer hoopvolle tijden, omdat ze deed denken aan een flapdanseres, een stijl van dans en beroep die populair was in de jaren 1920.
8 Betty Boop kreeg te maken met "te sexy" kritieken
Fans van Betty Boop beschouwden haar als een uniek personage omdat ze een seksuele vrouw vertegenwoordigde in plaats van alleen komisch of kinderlijk te zijn. Geen enkel ander vrouwelijk stripfiguur had in die tijd een volledig ontwikkeld figuur. Boop droeg ook een korte jurk en een lijfje dat haar decolleté benadrukte. Sommige tekenfilms bevatten mannen die een kijkje in haar frame probeerden te nemen terwijl ze doorging met haar dagelijkse leven. Veel afleveringen waren ook gericht op mannen die probeerden haar deugdzaamheid in gevaar te brengen.
Het onschuldige maar seksuele karakter van de cartoons was een probleem voor het National Legion of Decency in 1934, een katholieke groep opgericht door de aartsbisschop van Cincinnati, John T, McNicholas. De Motion Picture Production Code, de censuurrichtlijnen van de industrie voor films, had ook invloed op de inhoud van Betty Boop. Boop was niet langer een zorgeloze flapper, maar veranderde in sommige afleveringen in een huisvrouw of een carrièrevrouw. Ze stopte ook met het dragen van sieraden en het bewegen op suggestieve manieren.
7 Betty Boop verscheen in 'Who Framed Roger Rabbit'
De cameo's van stripfiguren in de live-action en animatiefilm Who Shot Roger Rabbit uit 1988 waren talrijk. Bugs Bunny, Daffy Duck, Mickey en Minnie Mouse en Yosemite Sam zijn er een paar. Betty Boop verscheen in de scène als een serveerster die zei dat het werk traag was geweest sinds tekenfilms nu in kleur waren. Betty Boop had slechts één theateroptreden in kleur, namelijk Poor Cinderella uit 1934. In deze aflevering had ze ook rood haar in plaats van haar kenmerkende donkere krullende kapsel.
6 Je hebt de stem van Betty Boop gehoord in een andere populaire tekenfilm
Mae Questel is de originele stem van Betty Boop, maar ze vertolkte ook het personage van Olive Oyl in Popeye the Sailor, die voor het eerst debuteerde als een theatrale cartoon in 1933. In Popeye the Sailor met Betty Boop verschijnt Betty Boop in een grasrok met alleen een lei die haar bovenste helft bedekt. Zij en Popeye dansten samen op het podium in de aflevering, wat komisch is om te zien omdat Popeye een personage is dat bekend staat om zijn snelle woede en niet bepaald gracieus. Als het niet de eerste is, is deze aflevering een van de eerste geanimeerde cross-overs in de geschiedenis.
5 Betty Boop verscheen in 'Drawn Together'… Nou ja, soort van
Comedy Central's animatieserie voor volwassenen Drawn Together, die een parodie is op The Real World, heeft een personage genaamd Toot Braunstein, die Betty Boop nabootst. Ze is een narcistische, alcoholische en zwaardere versie van Betty Boop. Tara Strong, die ook Dil uitte in The Rugrats, was de stemactrice voor Toot Braunstein.
4 Van Halen schreef een door Betty-Boop geïnspireerd lied
Je leest het goed. In het nummer "Drop Dead Legs" zingt de overleden rocker Van Halen over alle fysieke kenmerken van een vrouw die hem wild zouden maken. Sommige attributen omvatten aantrekkelijke benen, "mooie witte tanden", en hij noemde ook Betty Boop. Nummers noemen zelden stripfiguren, maar deze nummers bestaan. Artiesten als rappers Coolio en Will I. AM. hebben nummers opgenomen als eerbetoon aan Dexter's Laboratory.
3 Zuid-Korea was geïnteresseerd in de 'Betty Boop'-films
In 1974 maakte Betty Boop een filmrevival met The Betty Boop Scandals of 1974. Er was echter geen markt meer voor zwart-witfilms. Om deze reden stuurde National Telefilm Associates (NTA) de Betty Boop-cartoons naar Zuid-Koreaanse animators die probeerden elk frame in kleur met de hand te traceren. Dit deed echter afbreuk aan de kwaliteit en timing van de cartoon.
2 "Boop-Oop-a-Doop" had seksuele implicaties
Nogmaals, voordat Betty Boop meer gecensureerd werd, bevatte veel van de scènes Betty Boop die de ongewenste avances van mannen afweerde. In de meeste afleveringen had de term "boop-oop-a-doop" geen betekenis en werd op een scat-achtige manier geadverteerd. In een aflevering uit 1932 is Betty een circusartiest wiens baas haar seksueel lastigv alt. Ze schreeuwt, "stop!" terwijl hij met zijn handen over haar benen wrijft en hem daardoor een klap geeft. Dan, zingt ze, kun je "mijn boop-oop-a-doop niet wegnemen."
1 De oorsprong van het personage van Betty Boop is ingewikkeld
Geschiedenis meldde dat Betty Boop een duidelijke imitatie was van de zangeres jazzzangeres Helen Kane. Kane stond bekend om het zingen van "boop-boop-a-doop", wat de slogan van Betty Boop is. Kane daagde Paramount zelfs voor $ 250.000 voor het nemen van haar woorden, maar Max Fleischer, de maker van de Betty Boop, was onvermurwbaar dat ze geen van de 'boops' had bedacht.
Dan is er Baby Ester, de artiestennaam voor Esther Jones, een zwarte artiest. Esthers manager beweerde dat Kane de stijl van Esther kopieerde. Kane's manager bevestigde dit en Fleischer Studios zorgde voor een inmiddels verloren gegane schermtest van Jones, waaruit bleek dat Kane Esther imiteerde. Jones zelf kwam nooit opdagen om te getuigen. Ook heeft niemand haar gezocht toen de zaak begon te sluiten, wat Kane verloor.
