Owen Wilson verdiende een behoorlijke cent voor de hoofdrol in Wedding Crashers. En dit is logisch gezien het feit dat de film ongelooflijk succesvol was en de geschiedenis ingaat als een van de beste komedies van de jaren 2000. Hoewel de film een aantal aspecten heeft die we beu zijn om te zien in romantische komedies en buddy-films, brak het ook een paar vormen. Een van de meest opwindende scènes in de film, de "Shout"-huwelijksmontage, zette zowel de personages als de wereld van de film op een unieke en uiteindelijk geweldige manier op.
Maar volgens een fascinerend mondeling interview door Mel Magazine beweren de makers van de film dat deze hilarische montage gemakkelijk het moeilijkste aspect van het filmen was. Dit is waarom…
De uitdaging van de "Shout" Wedding Montage
Als je het je niet herinnert, vindt de montage, die zo lang is als het aanbevolen nummer, 'You Know You Make Me Want To Shout' van The Isley Brothers, al vroeg in de film plaats. Het toont de reeks bruiloften die de personages van Owen Wilson en Vince Vaughn (Jeremy en John) crashen, evenals alle mooie vrouwen die ze ontmoeten, flirten en contact maken. Het is hilarisch en geweldig, maar het was een nachtmerrie om te filmen.
"Bij veel komedies is de truc om het vroeg op te zetten als een komedie - om goede grappen al vroeg te laten werken, zodat mensen weten dat ze toestemming hebben om te lachen", zei redacteur Mark Livolsi over Wedding Crashers ' stelling. "Je kunt in de problemen komen als je iets hebt dat misschien geen komedie is, maar gewoon komisch, en er is niets komisch in de eerste akte. Je moet dat spul opzetten, anders begrijpen mensen niet wat ze zouden moeten zijn Zodat de openingsmontage een toon zet: je hebt vluchtige glimpen van naaktheid en je begrijpt dat wat je aan het kijken bent een R-rated komedie is."
Volgens Owen Wilson in het dvd-commentaar voor de film duurde het maar liefst twee weken om de montage te maken. Regisseur David Dobkin had er een heel specifiek beeld van.
"Hij maakte indruk op me dat hij wilde dat het deze geweldige nooit eerder vertoonde montage zou zijn. We zouden de hele bruiloft uit de weg laten storten en het publiek verzadigd maken zodat hij verder kon met de plot, " legde Mark uit.
"Die montage is niet geschreven zolang ik hem heb gemaakt", zei regisseur David Dobkin. "Ik wist echter dat ik het nodig had. Ik wilde de film openen met iets dat aanvoelde als een komische actiescène, waar je aan het einde denkt: 'Dat is geweldig, je hebt me op mijn stoel gezet, laten we gaan. ' Ik wilde dit ongelooflijke aantal bruiloften - een ongelooflijke herhaling van champagne knallen en [valse] namen, en het was allemaal gedetailleerd."
Meestal krijgt een montage als deze ongeveer een dag of twee om te filmen, maar deze duurde veel langer, en dat bracht de rest van de film in gevaar en maakte zelfs de studio bezorgd over de toekomst van de film. film.
"Ik wist dat ik mezelf in een ongelooflijk moeilijke positie zou brengen om de rest van de film af te maken als ik daar de hele eerste week over zou doen," legde David uit. "En ik herinner me dat de jongens op de vierde opnamedag zeiden: 'Hebben we dit niet al gedaan?' De studio had ook zoiets van: 'Wat, je bent nog steeds bezig met het opnemen van de montage?' Maar ik begreep dat er maar zo veel zand in de zandbak zit, en ik heb er een heleboel voor in de opname geschoven voor deze montage. Ik wist dat al het andere veel minder tijd zou hebben [om te fotograferen], maar Ik wist ook dat het iets was dat, als het later in het schema zou komen, niemand me ooit de tijd terug zou geven. Er waren veel nachten dat ik dacht: "Doe ik dit? Doe ik dit niet ?' Maar ik moest mensen gewoon uitleggen wat het concept van deze film was - je moest [de personages van Vince en Owen] laten zien, en het moest vermakelijk zijn."
Dankzij de magie van het maken van films kon veel hiervan op een aantal echt interessante manieren worden bereikt. Ze zouden bijvoorbeeld een grote vergaderruimte verhuren en de inrichting volledig veranderen, zodat het leek alsof het meerdere locaties zouden kunnen zijn. De ene dag was het een Indiase bruiloft, de volgende een Joodse.
Het gebruik van "Shout"
Het nummer "You Know You Make Me Want To Shout" van de Isley Brothers was altijd de eerste keuze van David Dobkin voor de reeks.
"In feite is het gefilmd voor [het nummer], dus dat was zo'n beetje een no-brainer", zei Mark. "Ik heb een bruikbare versie gemaakt, en toen David binnenkwam, begonnen we met zijn cut. Op dat moment begon hij erin te graven en begonnen we een beetje plezier te hebben. Hij wilde het deel van het nummer gebruiken dat de instorting en beginnen kleine stukjes leven daarbinnen af te wisselen: Vince die zichzelf in een sprong sneed en zichzelf volprobeerde van taart en praten met andere mensen aan de tafels. Het is een hoop onzin, maar het had een gevoel van realiteit, zodat het niet alleen om de verleiding van de meisjes ging. Het was belangrijk dat het publiek begreep dat ze dit niet deden als roofdieren die dit doel probeerden te bereiken. Ze hebben echt genoten van [bruiloften]."
Natuurlijk was dit een van de grootste zorgen vanuit een marketing- en ethisch perspectief. Ze wilden niet dat deze twee jongens over zouden komen als te griezelig, slonzig of vrouwonvriendelijk… Hoewel mensen hier nog steeds ruzie over maken. Maar David en de schrijvers zijn er zeker van dat hun personages niet alleen bruiloften voor de vrouwen verpesten. Ze hielden van dansen, rondhangen met de kinderen, vrienden maken. Het ging over zoveel, inclusief mooie vrouwen.
"Dat is het onderscheid. Het is niet vrouwonvriendelijk en in feite repliceert het een echte verleiding, namelijk: 'Ik wil met je naar bed, maar ik heb al deze muren omhoog. Kun je me aan het lachen maken, me tot je aangetrokken maken en een manier vinden om dit echt leuk te maken, zodat we bij het goede deel kunnen komen?' Dat is een verleiding', legt David uit."Dus, als ik het publiek kan verleiden - als ik ze aan het lachen kan maken en vermaakt kan worden en denk dat dit oké jongens zijn - tegen de tijd dat ze de meisjes in bed laten vallen, is het een goocheltruc. Dat was het hele idee."
