Stanley Kubrick had een interessante manier om films te maken, zoveel is duidelijk.
Zijn films worden tot op de dag van vandaag geanalyseerd en zijn collega's praten nog steeds over hoe moeilijk het was om met hem samen te werken. Meestal leek Kubrick te doen wat het beste was voor zijn creatieve verbeeldingskracht en als hij de rechten op een nummer voor één scène moest kopen, was hij bereid dit te doen. Zelfs als hij het geld nooit heeft betaald.
Malcolm McDowell, die Alex DeLarge speelde in A Clockwork Orange, heeft het volledige verhaal over waarom Kubrick de rechten op "Singing in the Rain" kocht voor $ 10.000 en de controverse rond deze aankoop.
Kubrick wilde de rechten voor "Singing in the Rain" voor een geïmproviseerde scène
Er gebeuren veel rare dingen in A Clockwork Orange, maar de scène waarin Alex en zijn mannen inbreken in het huis van de schrijver en hem en zijn vrouw aanvallen, is een van de meest verontrustende scènes in Hollywood.
Het waren scènes als deze die ervoor zorgden dat de film op nummer 2 stond op de lijst van de 25 meest controversiële films aller tijden door Entertainment Weekly.
Kubrick zou naar verluidt vier dagen op het toneel hebben geëxperimenteerd waarvan hij dacht dat het te "conventioneel" was. Dus stelde Kubrick voor dat McDowell in de scene zou dansen en zingen, waarbij hij het geweld naast elkaar zou plaatsen. Het eerste nummer dat in McDowells hoofd opkwam was "Singing in the Rain".
McDowell vertelde het verhaal in de Blu-ray-editie van het 40-jarig jubileum van A Clockwork Orange.
"Zoals geschreven, de bende komt het huis binnen, schopt de oude man van de trap en gooit flessen drank uit het raam", zei McDowell. "Zo zwak. We hebben vier dagen lang geprobeerd om die scène te achterhalen. Elke dag stopte er een vrachtwagen bij Harrod's met nieuwe meubels voor de set, alsof dat ons zou inspireren. Op de vijfde dag begon ik me te vervelen. Stanley zei: 'Kun je dansen?'
Ik heb 'Singin' in the Rain' geïmproviseerd omdat het het enige nummer was waarvan ik de helft van de tekst kende - en omdat het het meest euforische nummer in de filmgeschiedenis is. Stanley zei 'Geweldig'. We stapten in zijn auto en kochten de rechten om het nummer te gebruiken voor 10.000 dollar. Het bracht de dingen op een surrealistische plek.'
Fans van de klassieke musical Singing in the Rain, waarin Gene Kelly het titelnummer zong, waren waarschijnlijk niet blij te horen dat een van de beroemdste nummers werd gespeeld in een verkrachtingsscène.
"Wat ons betreft was dit een zwarte komedie. Toen het uitkwam, was ik boos dat het publiek de humor niet begreep," vervolgde McDowell.
Gene Kelly was niet blij
Jaren later kwam McDowell Kelly tegen op een Hollywood-feestje, waar de oudere acteur hem volledig afstompt. McDowell dacht dat het kwam omdat Kelly het nummer niet leuk vond, maar er was een totaal andere reden waarom Kelly besloot McDowell de rug toe te keren.
"Een paar jaar later, tijdens mijn eerste reis naar Hollywood, werd ik voorgesteld aan Gene Kelly - die men eigenlijk zijn originele versie van 'Singin' in the Rain' hoort zingen tijdens de aftiteling," zei McDowell. "Hij keerde me de rug toe. Ik denk dat hij helemaal niet blij was met deze film."
In een later interview met Entertainment Weekly legde McDowell de reden uit waarom Kelly hem stompte. Het bleek dat het niets met hem te maken had. Kelly ergerde zich vooral aan het feit dat Kubrick niet echt had betaald voor de rechten van het nummer.
"Toen ik een jaar later naar Hollywood kwam, sneed hij me volledig dood [toen we elkaar ontmoetten op een feestje]," zei McDowell. "Zijn weduwe hield hier echter een lezing over aan de Academie, denk ik, misschien drie jaar geleden, toen het de 40e verjaardag was. Ze was heel lief en ze kwam daarna naar me toe en zei: 'Malcolm, gewoon om laat je weten, Gene was niet boos op je. Hij was boos op Stanley… omdat hij hem nooit betaald had.'"
Ondanks dat Kubrick Kelly meerdere keren het geld beloofde, kwam hij zijn beloften blijkbaar nooit na. McDowell kan er nu wel om lachen. Hij denkt dat Kubricks bedrog voortkomt uit zijn goedkoopheid en zijn arrogantie.
"Oh, ja. Hij was goedkoop. En natuurlijk brulde ik van het lachen. Natuurlijk heeft hij hem nooit betaald. Hij dacht dat het genoeg was dat "Stanley Kubrick" het nummer zou gebruiken. dacht hij."
Het is niet verwonderlijk om te horen dat Kubrick in deze situatie nog een andere vijand in Hollywood had gemaakt. Hij had zelden vrienden in de branche omdat hij deed wat hij wilde. Bijna alsof hij tunnelvisie had, of misschien doolhofvisie.
