Een filmfranchise van de grond krijgen is een enorme taak voor elke studio, maar als een franchise eenmaal draait, drukt de studio in feite geld. De MCU, DC en Star Wars zijn allemaal voorbeelden van succesvolle franchises die door de jaren heen bank hebben gemaakt, en ze weten het een en ander over het maken van een hitfilm.
In 1990 maakte Teenage Mutant Ninja Turtles zijn debuut op het grote scherm, en het succes van de film maakte plaats voor een trilogie die miljoenen dollars opleverde. De striphelden pasten perfect op het grote scherm en fans waren dol op wat de studio met het pand deed. Het was echter hard werken om de film tot leven te brengen en er waren veel verwondingen op de set.
Laten we terugkijken en zien hoe zwaar het ging met Teenage Mutant Ninja Turtles.
'Teenage Mutant Ninja Turtles' startte een filmfranchise
Terug in 1990 maakte Teenage Mutant Ninja Turtles zijn theaterdebuut, en dankzij het succes in de strips en op het kleine scherm, hielp het ingebouwde publiek van de film het naar grote aantallen aan de kassa te stuwen. Dit speelde een belangrijke rol bij het op gang komen van de filmfranchise in de jaren 90.
De film maakte tijdens de productie ongelooflijk gebruik van animatronics en kostuums, en deze elementen hielpen de film enorm toen hij op het grote scherm verscheen. Kinderen vonden het geweldig, en zelfs volwassenen vonden het leuk om te zien hoe de Ninja Turtles samenwerken om Shredder uit te schakelen. De voice-acting in de film was geweldig en filmfans vonden het geweldig om te zien hoe het stuntteam aan de slag ging.
Hoe geweldig het ook was dat de film de franchise lanceerde, het proces om de film tot leven te brengen was niet gemakkelijk voor de betrokkenen.
De film maken was niet makkelijk
Werken op de set is notoir moeilijk, maar het was vooral moeilijk om deze film tot leven te brengen. Natuurlijk zet het schrijven van het script in een spookhuis zeker een vreemde toon voor de productie.
"Ik ga je vertellen - [Steve] lacht me uit - [maar] dat huis spookte. In feite ging ik een film schrijven over dat huisje. Hij had een wenteltrap waar je zou moeten ga 's nachts naar bed en op een avond doe ik het licht uit en ga ik naar boven in bed Ik slaap en ik heb iets, wat geluid zoals ik elke nacht zou doen, en ik open mijn ogen en ik zie het licht opkomen de wenteltrap en ik ga, 'Steve? Steve, ben je hier?' Niets, "zei schrijver Bobby Herbeck.
Het begin was moeilijk voor de acteurs, aangezien CinemaBlend opmerkte dat "het slecht geklimatiseerde geluidsbeeld waarop de film werd opgenomen meedogenloze temperaturen van ongeveer 105 graden zou bereiken, wat niet alleen alleen maar oncomfortabel bleek te zijn voor de acteurs in kostuums ontworpen door het creatieve team van Jim Henson, maar ook problematisch voor de productie."
Dat moet ellendig zijn geweest, en het maakte het leven des te moeilijker voor de acteurs die probeerden de best mogelijke uitvoering te leveren. Dit omvatte een hoop actiewerk, wat bij bepaalde castleden de wenkbrauwen deed oprijzen.
Judith Hoag, die April speelde in de film, was geen fan van de ruige dingen op de set.
"Iedereen sloeg iedereen in elkaar. Ik dacht dat de film daardoor leed. Het was iets waar ik met de producenten over sprak, ik denk dat ze dachten dat ik te veeleisend was, en gingen verder", zei de actrice.
Helaas leidde de ruwe shoot ertoe dat mensen gewond raakten.
Er waren blessures op de set
Volgens Judith Hoag: "Ze hadden allemaal stuntmensen die uit Hong Kong kwamen, die geen vakbondsbescherming hadden. Ze raakten gewond. Zodra ze gewond waren, werden ze daar weggestuurd. was niet de veiligste set om op te staan. Dat is een beetje verontrustend. Mensen maken de film, doen hun best met het budget en ik denk dat producenten soms uit het oog verliezen dat er echte mensen bij betrokken zijn."
Crews zullen er alles aan doen om mensen veilig te houden tijdens het filmen, maar het lijkt erop dat het hier niet goed ging op de set. Desalniettemin kon het filmen worden voltooid en werd de film een enorm succes op het grote scherm.
Na drie live-action films eindigde de eerste trilogie. Niets van dit alles zou mogelijk zijn geweest zonder de opofferingen die al die jaren geleden zijn gemaakt om de eerste film van de grond te krijgen. Het is gewoon jammer dat zoveel mensen hun brokken op de set moesten nemen om filmmagie te laten gebeuren.
