Als het gaat om het echt overnemen van de aard van een personage voor een film, is Natalie Portman een expert. Ze acteert al sinds ze een klein meisje was en heeft een aantal van Hollywood's beste rollen op zich genomen, en heeft zelfs de moed om rollen te verlaten als ze niet langer overeenkomen met haar moraal en idealen.
Voordat ze Padme was in Star Wars, Jane Foster in Thor, en een ballerina in Black Swan, wat haar een Oscar opleverde, was ze een slimme academicus die psychologie studeerde. Over Black Swan gesproken, ze gebruikte haar psychologische vaardigheden zwaar om in die rol te komen.
Maar dat is niet alles wat ze deed om in haar rol te komen voor een van de belangrijkste rollen in haar carrière, en het kostte bijna te veel, zowel mentaal als fysiek. Dit is wat Portman doormaakte om die Oscar te krijgen.
Portmans transformatie was gevaarlijk
Het onderscheid tussen Portman en haar personage Nina Sayers was soms vaag, vooral toen Portman aan het trainen was om balletdanseres te worden. Portman speelde in wezen een artiest die onder druk werd gezet om onrealistische verwachtingen van zichzelf te hebben terwijl ze probeerde perfect te zijn, terwijl Portman zelf onrealistische verwachtingen had om het personage te worden.
Tijdens haar voorbereidingen om Nina te worden, verloor Portman 20 pond, wat zelfs haar regisseur, Darren Aronofsky, beangstigde.
"Op een gegeven moment keek ik naar [Natalie's] rug, en ze was zo mager en zo gesneden", vertelde Aronofsky aan Access Hollywood. "Ik had zoiets van, 'Natalie, begin met eten.' Ik zorgde ervoor dat ze een hoop eten in haar caravan had."
Portman kreeg een jaar lang streng trainingsprogramma voor de film en volgde nog extremere ballet- en crosstraininglessen.
"Ik denk dat alleen de lichamelijkheid van dit alles het meest extreem was", vertelde Portman aan Us Magazine. "Ik bedoel, ik had nog nooit zoveel training gehad - om vijf tot acht uur per dag [het] te doen, was echt een uitdaging.
"Het is altijd een van die dingen waar, als je er veel in stopt, je er ook veel uitkomt."
"Veel deed ik met een dubbel", vertelde ze aan Vanity Fair. "Het was geweldig, maar ook fysiek zwaar, met al dat gebroken nepglas en vechten en jiujitsu - het was een beetje krankzinnig. Dat was de enige keer dat ik geblesseerd raakte. Ik bedoel, ik kreeg balletblessures, maar dat was de dag dat ik een niet-balletblessure, ik stootte mijn hoofd en moest een MRI krijgen. Er gebeurde natuurlijk niets."
Portman volgde al jaren danslessen voordat ze actrice werd, maar ze had nog nooit zo'n training gevolgd. Portman ontdekte hoe het echt was om ballerina te zijn en begon alles te waarderen wat ze doen.
"Je drinkt niet, je gaat niet uit met je vrienden, je hebt niet veel eten en je laat je lichaam constant extreme pijn lijden", vertelde ze aan She Knows.
Maar terwijl Portman haar jeugddroom waarmaakte en samenwerkte met haar goede vriendin, Mila Kunis, waren er andere wegversperringen in de weg. Aronofsky had een bijzonder manipulatieve methode om zijn sterren zo realistisch mogelijk te laten acteren.
Portman's Nina is berucht jaloers op Kunis' personage, Lily, en om ze echt overtuigend competitief te maken, zou de regisseur ze in het echte leven tegen elkaar opnemen. Hij zou zeggen dat iemand harder aan hun choreografie werkte en probeerde dat competitieve karakter op te wekken dat in de film te zien is.
Gelukkig werkte het niet. Maar dat betekent niet dat Aronofsky geen andere technieken heeft gebruikt bij zijn hoofdrolspeelster, waaronder haar aanmoedigen om uit haar comfortzone te komen.
"Darren leerde op een dag dat, nadat hij alles had geprobeerd wat hij wilde doen, hij bij de laatste take zei: 'Doe deze voor jezelf', dat is degene die mijn beste zou zijn," vertelde Portman aan The Los Angeles Tijden.
Naast alle training en denkspelletjes die ze in het echte leven kreeg, was het deel van de rol dat een fluitje van een cent was voor Portman het begrijpen van Nina's geestesziekte. De actrice studeerde psychologie aan Harvard, dus ze was goed bekend met wat Nina doormaakt.
Voor Portman was het spelen van Nina "absoluut de meest uitdagende en de meest lonende."
Na haar Oscarwaardige optreden
Toen Portman haar Oscar-nominatie voor de film verdiende, begon de controverse. Haar dansdubbel, Sarah Lane, kwam naar voren om te zeggen dat de filmmakers haar hadden verteld te liegen over hoeveel dans Portman deed, om het te laten lijken alsof Portman veel deed om een uitstekende balletdanser te worden.
"Ze probeerden dit beeld te creëren, deze façade, eigenlijk, dat Natalie iets buitengewoons had gedaan," zei Lane. "Iets dat vrijwel onmogelijk is… om in anderhalf jaar een professionele ballerina te worden. Zelfs met zo hard als ze werkte, kost het zoveel meer. Het duurt tweeëntwintig jaar, het duurt dertig jaar om een ballerina te worden."
Vervolgens was er een strijd over hoeveel scènes Portman eigenlijk deed, maar zelfs de redacteur kon niet zeggen welke wie was, omdat Portman's optreden perfect was.
Tegen alle controverse zei Portman: "Ik had de kans om iets moois te maken met deze film en ik wil niet toegeven aan de roddels." Gesproken als een echte professional. Maar Portman weet ook alles van professionals.
