Sinds tabloidtijdschriften bewezen dat uitgevers een fortuin konden verdienen met beroemdhedendrama, is er een druk geweest om elke ster te schandalen. Sommige uitgevers zijn zelfs zo wanhopig op zoek naar de nieuwste primeur dat ze verhalen publiceren over grote sterren die vals blijken te zijn en als gevolg daarvan worden getroffen door spraakmakende lasterrechtszaken.
Gedurende de tijd dat Tina Fey in de schijnwerpers stond, heeft ze controverse bijna volledig kunnen vermijden. Bovendien, toen Fey het onderwerp was van terugslag vanwege blackface-scènes die plaatsvonden in haar show 30 Rock, nam ze de volledige verantwoordelijkheid en verontschuldigde ze zich onvoorwaardelijk.
Aangezien Tina Fey het verst verwijderd is van een steunpilaar van de roddelbladen, weten veel mensen heel weinig over haar persoonlijke leven. De meeste mensen die van haar werk houden, hebben bijvoorbeeld geen idee hoe Fey haar oude echtgenoot Jeff Richmond heeft ontmoet. Hoewel dat verrassend genoeg is, is het echt verbijsterend dat zo weinig mensen weten hoe Fey haar gezichtslitteken kreeg. Het verhaal achter haar litteken is tenslotte diep verontrustend en echt uniek.
Een verontrustende aanval
Als Tina Fey voor de camera verschijnt, is het voor kijkers vaak bijna onmogelijk om een litteken op haar gezicht te zien. Wanneer Fey echter vanuit een bepaalde hoek wordt geschoten, wordt het snel zichtbaar. Wanneer kijkers van Fey's werk een glimp opvangen van haar litteken op camera, zullen ze zich waarschijnlijk afvragen hoe ze het merkteken heeft gekregen. Veel fans van Fey zijn echter te afgeleid door haar komische talenten om de oorsprong van haar litteken op te zoeken.
In 2008 spraken Tina Fey en haar man Jeff Richmond met Vanity Fair. Tijdens dat interview vertelde Richmond het verbluffende verhaal achter Fey's gezichtslitteken. 'Het was in de voortuin van haar huis, en iemand die net naar boven kwam, en ze dacht dat iemand haar met een pen had gemarkeerd.”
Aangezien het citaat van Jeff Richmond over het litteken in het gezicht van Tina Fey nogal nonchalant is, schrijven sommige mensen het misschien af als geen probleem. In werkelijkheid was wat er met Fey gebeurde afschuwelijk. Toen Fey nog op de kleuterschool zat, speelde ze buiten haar huis in Upper Darby Pennsylvania. Hoewel Fey op dat moment nog maar 5 jaar oud was, viel een willekeurige vreemdeling het kind aan en sneed haar gezicht, waarbij ze een teken achterliet dat er altijd zal zijn. Hoewel het al erg genoeg is als een volwassene uit het niets wordt aangevallen, is het weerzinwekkend dat iemand een jong kind zo kan kwetsen.
Fey's unieke perspectief
In de loop der jaren heeft Fey haar gezichtslitteken niet vaak aangepakt. Tijdens het eerder genoemde interview dat Fey met haar man had, legde ze uit waarom dat zo is. "Het is onmogelijk om erover te praten zonder het op de een of andere manier schijnbaar te exploiteren en te verheerlijken."
Bij de zeldzame gelegenheid waarin Fey heeft verteld hoe haar litteken haar leven heeft beïnvloed, heeft ze bewezen een ongelooflijke kijk op de situatie te hebben. Bijvoorbeeld, als onderdeel van Fey's memoires "Bossypants", liet Tina het bijna lijken alsof het krijgen van een litteken na een kinderaanval een netto-positief voor haar leven was. Fey schreef bijvoorbeeld dat ze veel leert over mensen op basis van hoe ze op haar litteken reageren.
"Ik heb altijd veel over mensen kunnen vertellen door of ze me naar mijn litteken vragen. De meeste mensen vragen het nooit, maar als het op de een of andere manier vanzelf komt en ik het verhaal vertel, zijn ze behoorlijk geïnteresseerd Sommige mensen zijn gewoon dom: 'Heeft een kat je gekrabd?' God zegene."
Vanaf daar legde Tina Fey uit hoe haar litteken in het gezicht haar een opgeblazen gevoel van zelfvertrouwen gaf. "Maar ik zal je dit vertellen: mijn litteken was een miniatuurvorm van beroemdheid. Kinderen wisten daardoor wie ik was. Veel mensen beweerden graag dat ze erbij waren toen het gebeurde. 'Ik was erbij.' 'Ik zag het.' 'Gekke Mike heeft het gedaan!' Volwassenen waren daardoor aardig voor me. Tantes en familievrienden gaven me paassnoepjes en oversized Hershey's Kisses lang nadat ik te oud was voor cadeautjes. Ik voelde me speciaal."
"Wat me had moeten stilleggen en me 'minder dan' had moeten laten voelen, gaf me uiteindelijk een opgeblazen gevoel van eigenwaarde. Pas jaren later, misschien pas toen ik dit boek aan het schrijven was, realiseerde ik me mensen maakten geen ophef over mij omdat ik een ongelooflijke schoonheid of genie was; ze maakten ophef over mij om te compenseren dat ik werd gesneden." Hoewel het duidelijk lijkt dat ze als kind werd aangevallen haar getraumatiseerd moet hebben, is het opmerkelijk dat Fey heeft geprobeerd het beste uit de situatie te halen.
