Systemisch racisme is echt. 13th is een belangrijke documentaire die het bestaan ervan illustreert en laat zien. Het uitgangspunt is gericht op het 13e amendement in de Amerikaanse grondwet. Het 13e amendement stelt: "Noch slavernij noch onvrijwillige dienstbaarheid, behalve als straf voor misdaad waarvan de partij naar behoren is veroordeeld, zal bestaan in de Verenigde Staten of enige plaats die onder hun jurisdictie v alt."
Het 13e amendement werd gemaakt aan het einde van de burgeroorlog in 1865, maar het belangrijkste gebied dat werd uitgebuit, is dat een persoon die vrijheden kan verliezen als ze worden veroordeeld voor een misdrijf. 13e hangt samen met het feit dat na de burgeroorlog de Amerikaanse gevangenissystemen een economisch aanbod van gratis arbeid werden dat de slavernij verving.
13th presenteert feiten over systemisch racisme in de Amerikaanse sociale rechtvaardigheid en gevangenissystemen. Het vraagt kijkers om naar de geschiedenis van rassenrelaties in Amerika te kijken om te begrijpen waarom systemisch racisme nog steeds ingebed is in het beleid en de wetgeving van regeringen en bedrijven. 13th werpt ook een licht op de Black Lives Matter-beweging. Het belicht de geschiedenis van protest met betrekking tot de burgerrechtenbeweging in de jaren 60 en hoe deze zich vandaag heeft ontwikkeld tot de Black Lives Matter-beweging.
Wat deze documentaire probeert te zeggen, is dat deze bewegingen uit het verleden en heden in wezen vechten voor dezelfde dingen. Ze strijden voor menselijke waardigheid, gelijkheid en om een leven te kunnen leiden dat niet altijd dichtbij de dood staat. 13e werd gemaakt in 2016, maar het weerspiegelt griezelig de gebeurtenissen en protesten die we hebben gezien sinds de dood van George Floyd. Het presenteert een harde waarheid die we moeten accepteren om vooruit te komen als een collectieve samenleving. De waarheid is dat er niets echt is veranderd.
Directeur Ava DuVernay
Ava DuVernay directeur van 13th is misschien wel de verteller van deze tijd. Vóór de 13e regisseerde ze Selma, dat ging over de Selma-stemmarsen in 1965 onder leiding van Martin Luther King Jr. Het heeft ook enkele parallellen met de huidige protesten.
DuVernay's meest indringende en provocerende werk tot nu toe is de miniserie When They See Us. Het is een misdaaddramaserie, die is gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen in 'Central Park 5'. Door dit waargebeurde verhaal over onrecht stelt ze harde vragen over het rechtssysteem en of het überhaupt recht geeft. When They See Us is een hard horloge omdat het een verhaal is dat echt is gebeurd, maar zoals 13th is een belangrijk horloge om systemisch racisme vandaag te begrijpen.
Haar werk omvat onderwerpen als politiegeweld, systemisch racisme in het sociale rechtssysteem en raciale profilering. DuVernay's werk is beïnvloed door haar jeugd die opgroeide in Lynwood, Californië, waar meer dan behoorlijk wat politiewerk en brutaliteit te zien was, evenals rellen en protesten.
In een interview met CBS heeft DuVernay gezegd dat ze tijdens de zomervakanties naar het ouderlijk huis van haar vader zou reizen, niet ver van Selma, Alabama. Ze zei dat het van invloed was op het maken van Selma en het feit dat haar vader getuige was van de marsen.
13th is een commentaar op onze huidige tijd en laat ons zien wat er moet veranderen om vooruit te komen. Ze verhult haar inhoud ook niet en maakt er een punt van om kijkers te laten weten dat verandering niet gemakkelijk zal komen. Het zal veel werk en consistentie van onze kant vergen om onze leiders verantwoordelijk te houden en, belangrijker nog, onszelf.
Uitgebreide feiten en onderzoek
13th gebruikte veel historische feiten en statistieken om zijn punt levendig te illustreren. Het toonde ook een uitgebreide hoeveelheid interviews van conservatieve en liberale politici, sociale activisten, beleidsmakers en onschuldige mensen die tijd in de gevangenis hebben doorgebracht.
De documentaire biedt een informatieve kijk op hoe een kapitalistisch economisch systeem kan worden uitgebuit vanwege zijn competitieve karakter, wetten en beleid. Het doet geweldig werk door het apparaat van discipline en bestraffing in Amerika af te breken dat verbonden is met het maken van winst, het maken van wetten en het toezicht houden op zwarte en bruine gemeenschappen.
Het is een complex systeem, net als alle bestuurssystemen. Maar door deze interviews en het benadrukken van specifieke gebeurtenissen in de geschiedenis, helpt het de complexiteiten duidelijker te maken. Het toont de bedoelingen van de onderdrukkende systemen en de omstandigheden van de mensen die worden uitgebuit.
De afhaalma altijd
De relevantie van de 13e voor de huidige protesten na de dood van George Floyd kan niet genoeg worden benadrukt. Een specifiek deel van de inhoud dat een beklijvende parallel heeft met vandaag, is de dood van Emmett Till. Emmett Till was een 14-jarige Afro-Amerikaanse jongen die in 1955 in Mississippi werd gelyncht omdat hij een blanke vrouw in een supermarkt had beledigd. Hij werd op brute wijze vermoord en zijn moordenaars werden vrijgesproken voor hun misdaden. Het bracht landelijke aandacht voor de brutaliteit van het lynchen in het Zuiden en werd een van de katalysatoren voor de burgerrechtenbeweging.
Moeten we altijd wachten op een brute moord of dood om actie te ondernemen? We zien momenteel op onze apparaten massa's demonstranten marcheren voor gerechtigheid en gelijkheid. Moeten we constant in actie worden gebracht om de tijd stil te zetten en ons de tijd te geven om te reageren? De tijd zal het leren, maar zonder consequente opvoeding en heropvoeding van onszelf, kan er niets veranderen. 13e is een oproep om onszelf te rehumaniseren, om te heroverwegen wie we zijn als volk en samenleving. Als we echt geloven dat alle levens ertoe doen, dan zullen we geloven dat zwarte levens ertoe doen.
