In de jaren 80 vonden een aantal fantastische films hun weg naar de kassa en gingen de geschiedenis in als een gedenkwaardig deel van het decennium. Films als The Goonies en Die Hard zijn nog steeds geliefd als altijd, en het zijn enkele van de beste films uit de jaren 80.
In dat decennium verstevigde John Hughes zijn plaats in de geschiedenis met hitfilms als The Breakfast Club. Toentertijd wisten filmfans niet dat Hughes langzaamaan enkele van zijn grootste hits aan het verbinden was, die allemaal een fictief stadje in Illinois deelden.
Laten we de opmerkelijke carrière van John Hughes eens nader bekijken en zien hoe hij enkele van zijn grootste films en populairste personages met elkaar kon verbinden.
Filmuniversums zijn een rage
De gedachte aan een filmisch universum in deze tijd is niet bepaald het wereldschokkende idee dat het ooit was, aangezien franchises zoals de MCU de zaken echt naar een ander niveau hebben getild. Vroeger was het echter moeilijk voor te stellen dat zoiets met succes op het grote scherm zou worden uitgevoerd.
De universele monsterfilms van weleer maakten deel uit van een groot universum, maar dit maakte het concept nog steeds niet zo gewoon. Eén hitfilm op het grote scherm krijgen is al moeilijk genoeg, maar een heel universum weven lijkt bijna onmogelijk.
Door de tijd heen hebben we universums gezien zoals het Toho (Godzilla)-universum, het Alien vs. Predator-universum en zelfs het View Askewniverse. The View Askewniverse is bijzonder opmerkelijk omdat dit werd gedaan door Kevin Smith uit de jaren 90 en films bevat zoals Clerks, Dogma en Jay en Silent Bob Strike Back.
Voordat Smith zijn eigen universum op gang bracht, maakte John Hughes in de jaren 80 furore en verbond hij dingen.
John Hughes was een hoeksteen van de jaren 80-cinema
Als een van de grootste en beste regisseurs van de jaren tachtig, maakte het werk van John Hughes op het grote scherm plaats voor een aantal iconische films die de tand des tijds hebben doorstaan. Hughes was in staat een aantal werkelijk indrukwekkende films te maken, en zijn werk in tienerfilms was bijzonder uitzonderlijk.
Hughes had een aantal films geschreven voordat hij zijn regiedebuut maakte, waarbij Vacation uit 1983 een enorme verdienste was voor de filmmaker. Toen hij in 1984 Sixteen Candles regisseerde, begon het echter echt voor hem. Hij zou films gaan regisseren zoals The Breakfast Club, Weird Science, Ferris Bueller's Day Off en Uncle Buck.
Hughes krijgt veel liefde voor zijn regie, maar hij heeft ook een aantal grote films geschreven.
Hughes schreef films als Home Alone, Miracle on 34th Street en zelfs 101 Dalmatiërs.
Als je genoeg John Hughes-films hebt gezien, vooral die uit de jaren 80, dan heb je zeker gehoord van een plaats genaamd Shermer, Illinois.
Veel van zijn films spelen zich af in Shermer, Illinois
De fictieve stad Shermer is gemaakt door John Hughes en zijn opgroeiende achtergrond speelde een grote rol bij het vormgeven van de fictieve stad.
Volgens Hughes is de fictieve Shermer "dat heterogene soort samenleving, heel extreem - ik bedoel, op een gegeven moment ging ik van een school met 1100 studenten naar een met dertig. Ik herinner me dit ene kind, een achtste -grader, die zijn tanden had laten rotten… Maar tegelijkertijd zou je ook het rijkste kind van de stad op je school hebben, dus zelfs in deze kleine opstelling, had je beide uiteinden van het economische spectrum, echte uitersten."
Zoals fans hebben gezien, is Shermer het decor geweest van veel van de geweldige films van Hughes. Enkele van de films die in Shermer plaatsvinden, zijn The Breakfast Club, Sixteen Candles, Weird Science en Ferris Bueller's Day Off. Daarom geloven velen dat Hughes in wezen zijn eigen gedeelde universum had gecreëerd, hoewel het publiek de overlap nooit zag.
Er werd echter opgemerkt dat: "In Hughes' gedachten, zou hij later zeggen, was het personage uit de hogere middenklasse van Molly Ringwald in Sixteen Candles, Samantha, een voorbijgaande kennis van Matthew Broderick's Ferris Bueller, terwijl Judd Nelson's verontruste Breakfast Club-punk, Bender, kwam uit hetzelfde verlaten deel van de stad als Del Griffith, de keiharde maar meedogenloos vrolijke verkoper van douchegordijnringen gespeeld door John Candy in Planes, Trains & Automobiles.
John Hughes' bijdragen aan de filmindustrie zijn vandaag de dag net zo belangrijk als in de jaren 80, en het is verbazingwekkend om te bedenken dat al deze beroemde personages ooit in dezelfde stad woonden. Het is jammer dat we ze nooit samen het scherm hebben zien delen.
