Rusland staat bekend om zijn opera, ballet en literatuur. Maar ze staan niet bepaald bekend om hun sitcoms. In tegenstelling tot de Britten en de Amerikanen hadden Russen tot 2004 nooit de neiging tot situatiekomedies. Hoewel ze enkele succesvolle sketchcomedy's en geïmproviseerde komedies op televisie hadden, vonden scriptcomedy's nooit een weg naar de huizen van bijna elke burger in het land. Volgens een fascinerend artikel van MEL Magazine veranderde dit echter toen Rusland de rechten op The Nanny verdiende en het opnieuw maakte als My Fair Nanny, ook bekend als Moya Prekrasnaya Nyanya.
Na het succes van de serie probeerden producenten een andere Amerikaanse sitcom te vinden die ze voor het Russische publiek ontwikkelen. Uiteindelijk kozen ze voor het bizar succesvolle Married With Children. Hoewel er geen tekort is aan overschatte sitcoms, was Married With Children dat niet. Hoewel het een bonafide hit was in de VS toen het werd uitgezonden van 1987 - 1997, en later in herhalingen dankzij syndicatie, werd het een nog grotere hit in Rusland. Dit is de echte reden waarom Married With Children werd geselecteerd om te worden aangepast voor een Russisch publiek en hoe groot het werd…
Waarom getrouwd met kinderen werd gekozen voor Rusland in plaats van vrienden
My Fair Nanny was een groot succes en de nummer één Russische komedie aller tijden. Dat is tot 2006 toen Schastlivy Vmeste (in het Engels bekend als Happy Together) werd uitgezonden. De show was bijna identiek aan FOX's Married With Children in elke vorm en vorm. Hoewel sommige grappen uit de show werden veranderd om beter te passen bij de Russische gevoeligheden en hun gevoel voor humor en de namen van de personages werden veranderd, bleef het grotendeels hetzelfde.
"Sinds ongeveer 2004 begon Sony Pictures Television International zaken te doen in Rusland. Het eerste dat ze een licentie gaven was de sitcom The Nanny, daarna gaven ze een licentie voor een Colombiaanse telenovela die erg populair was [Yo Soy Betty, La Fea, die werd aangepast aan Ugly Betty in Amerika]", Dmitry Troitskiy, de voormalige Chief Executive Producer van de TNT Network in Rusland zei tegen MEL Magazine: "Dit was voor een competitief netwerk voor het onze, dus we dachten: 'Wat kan de Amerikaanse klassieke televisie ons nog meer bieden?' De keuze lag voor de hand: getrouwd… met kinderen."
Hoewel Married Wirth Children niet de grootste sitcom in de Amerikaanse geschiedenis is, was het wel de enige waar Russische producers zich het meest aan wilden aanpassen. Hoewel zovelen zouden denken dat Seinfeld, Friends of Cheers hun eerste keuze zouden zijn, bleken ze te specifiek te zijn voor de Amerikaanse cultuur.
"Er waren andere opties, zoals Cheers and Friends, maar dit is heel moeilijk te herhalen [in Rusland]. Cheers gaat over de barcultuur, wat een erg Amerikaanse cultuur is. De levensstijl in Friends is heel anders dan in het Russisch levensstijlen, Maar Getrouwd… met Kinderen gaat over een gezin - een disfunctioneel gezin - dus we dachten: 'Waarom niet proberen?'", legde Dmitry uit.
Bovendien waren er meer dan 250 afleveringen van Married With Children die de Russen konden aanpassen aan hun publiek. Dat zijn een heleboel afleveringen, dus het is geen wonder dat Ed O'Neil zoveel werd betaald voor het spelen van Al Bundy. Destijds accepteerden Russische producenten geen show met minder dan 100 afleveringen. Tussen het enorme aantal afleveringen en de vertaalbaarheid van Married With Children paste de show perfect.
Het succes van de getrouwde Russische kinderen
Hoewel Rusland vol zit met geweldige acteurs dankzij hun rijke theatercultuur, waren sitcoms hen vreemd. Dus hadden ze Amerikaanse hulp nodig om het tot leven te brengen. Ze kregen schoppen hulp van Sony, die een deel van de show op zich nam. Hoewel dit een gok voor hen had kunnen zijn, heeft het uiteindelijk zijn vruchten afgeworpen.
Hoewel ze veel van de grappen hebben aangepast aan een Russisch publiek, bleef het algemene gevoel en de karakterisering hetzelfde. Ze huurden ook een groep werkelijk spectaculaire acteurs in die echt contact konden maken met een arbeiderspubliek. Terwijl Happy Together even de tijd nam om het publiek aan te spreken, werd het al snel een absolute megahit. Zozeer zelfs dat de show de lengte van zijn Amerikaanse voorganger overschreed. Daarom moesten ze vanaf het begin meer dan honderd afleveringen voor de show schrijven.
Happy Together was ook een enorm financieel succes en maakte de cast tot bekende namen. Zozeer zelfs dat de man die Gena Bukin speelde, de Russische versie van Al Bundy, een levensgroot standbeeld kreeg in de stad waar de show plaatsvond. Het succes van de show inspireerde Russische comedyschrijvers ook om hun eigen sitcoms te maken, waardoor de deur werd geopend naar een geheel nieuwe televisie-industrie in het land.
